Licząca obecnie niewielu wiernych parafia ma ponad stuletnią historię. Pierwszą cerkiew wyświęcono 21 maja 1870. W 1920 świątynię zamieniono na rzymskokatolicki kościół garnizonowy, który po kilku latach zamknięto, a na początku lat 30. rozebrano. Z materiałów rozbiórkowych miała być zbudowana na koszt państwa nowa cerkiew przy ulicy Chęcińskiej 23. Zarząd miasta wyznaczył na ten cel plac o powierzchni 984 m². W 1937 stanęły jej fundamenty. Jednak brak funduszy i wybuch II wojny światowej uniemożliwił powstanie świątyni.
Drugą cerkiew wyświęcono 14 maja 1914 jako cerkiew pułkową (6 pułk strzelców) pod wezwaniem św. Mikołaja. Została ona zlokalizowana przy zbiegu ulic Chęcińskiej i Karczówkowskiej. Od 1926 funkcjonuje jako rzymskokatolicki kościół garnizonowy.
Od 1920 parafia kielecka nie miała swojej stałej świątyni i liturgię odprawiano w prywatnych domach. Często je zmieniano. W latach 1960–1978 funkcjonowała kaplica przy ulicy Juliusza Słowackiego 16, ale budynek był własnością miasta i został sprzedany komu innemu. W 1978 parafia kupiła dom mieszkalny przy ulicy Bodzentyńskiej 46, który został adaptowany na potrzeby liturgii prawosławnej i wyświęcony jako cerkiew św. Mikołaja.
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012
