PROFILBARU.COM

Pap Ndiaye
Data i miejsce urodzenia	25 października 1965 ; Antony
Zawód, zajęcie	historyk, nauczyciel akademicki
Stanowisko	minister edukacji narodowej i młodzieży (2022–2023)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pap Ndiaye (ur. 25 października 1965 w Antony^[1]) – francuski historyk i nauczyciel akademicki, profesor Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu, od 2022 do 2023 minister edukacji narodowej i młodzieży.

Życiorys

Syn Senegalczyka i Francuzki, brat pisarki Marie NDiaye^[1]. Ukończył ENS de Saint-Cloud^[2]. Uzyskał agrégation w zakresie historii, magisterium z historii Stanów Zjednoczonych na University of Virginia (1992) i doktorat z historii w EHESS (1996)^[3]. Wykładał na tej uczelni, a także na uniwersytetach w USA (University of Pennsylvania, New York University, Northwestern University). Objął stanowisko profesora w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu^[3].

Specjalista w zakresie historii społecznej Stanów Zjednoczonych, w szczególności dotyczącej mniejszości narodowych. Zajął się również zagadnieniami dotyczącymi ludności czarnoskórej we Francji^[3]. Wszedł w skład komitetu naukowego czasopisma historycznego „L’Histoire”^[4].

W 2003 współtworzył Capdiv, stowarzyszenie na rzecz promocji i różnorodności. Został też członkiem rady naukowej CRAN, organizacji zrzeszającej francuskie stowarzyszenia osób czarnoskórych^[5]. W 2021 został dyrektorem centrum Palais de la Porte Dorée, obejmującego m.in. muzeum historii imigracji^[2].

W maju 2022 powołany na funkcję ministra edukacji narodowej i młodzieży w rządzie Élisabeth Borne^[6]. Utrzymał tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022^[7]. Zakończył urzędowanie w lipcu 2023.

Odznaczenia

Odznaczony Legią Honorową V klasy (2021)^[8] oraz Orderem Narodowym Zasługi V klasy (2016)^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b Yannick Vely: Pap Ndiaye, un spécialiste de l’histoire des minorités à l’Education nationale. parismatch.com, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ ^a ^b Romain David: La nomination inattendue de l’historien Pap Ndiaye à l’Education nationale. publicsenat.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ ^a ^b ^c Pap Ndiaye. sciencespo.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ L’Histoire. lhistoire.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ Pascal Ceaux: Le livre noir de Pap Ndiaye. lexpress.fr, 1 maja 2008. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
↑ Décret du 31 décembre 2021 portant promotion et nomination dans l’ordre national de la Légion d’honneur. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
↑ Décret du 14 novembre 2016 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 15 listopada 2016. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[pm-1] Yannick Vely: Pap Ndiaye, un spécialiste de l’histoire des minorités à l’Education nationale. parismatch.com, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[ps-2] Romain David: La nomination inattendue de l’historien Pap Ndiaye à l’Education nationale. publicsenat.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[iep-3] Pap Ndiaye. sciencespo.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[4] L’Histoire. lhistoire.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[5] Pascal Ceaux: Le livre noir de Pap Ndiaye. lexpress.fr, 1 maja 2008. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[skład-6] Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[7] La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).

[8] Décret du 31 décembre 2021 portant promotion et nomination dans l’ordre national de la Légion d’honneur. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[9] Décret du 14 novembre 2016 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 15 listopada 2016. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]