Geografia superkontynentu Pangei w triasieKierunki ruchu kontynentów podczas rozpadu PangeiPodział Pangei
Pangea (gr.Pangea – Wszechziemia) – superkontynent istniejący na Ziemi w okresie pomiędzy 300 a 180 milionów lat temu[1]. Pangea nie była pierwszym superkontynentem w dziejach Ziemi, ale jest z nich niewątpliwie najbardziej znanym.
Powstanie i rozpad
Pangea uformowała się w karbonie, na skutek zamknięcia się paleozoicznego oceanu Reik i kolizji kontynentu Laurosji z południowym superkontynentem Gondwany. Towarzyszyło temu intensywne wypiętrzanie się gór zwane orogenezą hercyńską, które utworzyło masywne pasmo hercynidów w centrum powstałego lądu. Pangeę otaczał pokrywający całą półkulę Ziemi "wszechocean" Panthalassa, a od wschodu rozcinał ją mniejszy zbiornik oceaniczny – Ocean Tetydy[2].
W okresie jurajskim rozerwanie się Pangei na dwie części – północną Laurazję, oraz południową, odtworzoną Gondwanę, spowodowało powstanie centralnego Oceanu Atlantyckiego. Te lądy uległy dalszemu podziałowi, tworząc dzisiejsze oblicze Ziemi z jej siedmioma kontynentami. Pangea ostatecznie rozpadła się w okresie kredy[1].
.png)
