Jest to ogólny termin określający pokrywę lodową morza, która nie jest lodem stałym – przytwierdzonym do brzegu, bariery lodowej, lub gór lodowych osiadłych. Przyjmuje się, że gdy zwartość lodu (tj. stosunek powierzchni pokrytej lodem do powierzchni całkowitej) nie przekracza 60%, używa się wyrażenia lód dryfujący, jeśli jest większa – pak lodowy lub lód pakowy. W przeszłości nie uwzględniano takiego rozróżnienia[2].
Terminologia
W zależności od zwartości wyróżnia się:
bardzo luźny lód dryfujący (zwartość 10–30%);
luźny lód dryfujący (zwartość 40–60%), z licznymi kanałami i połyniami;
zwarty lód dryfujący (zwartość 70–80%), w którym kry przeważnie stykają się;
bardzo zwarty lód dryfujący (zwartość 90–<100%);
zespojony lód dryfujący (zwartość 100%), w którym kry są zespojone;
całkowicie zwarty lód dryfujący (zwartość 100%); w tym przypadku nie widać wody[2][3].
Lód dryfujący może być różnorodnie rozmieszczony. Wyróżniane są:
pasmo lodu (wydłużone, o szerokości do 1 km);
pas lodu (wydłużony, o szerokości od 1 do ponad 100 km);
