Pacyfikacja wsi Kapice

Pacyfikacja wsi Kapice
Państwo

 Polska (okupowana przez III Rzeszę - Bezirk Bialystok)

Miejsce

Kapice

Data

lipiec/sierpień 1944

Liczba zabitych

51 osób

Typ ataku

rozstrzelanie

Sprawca

50 Dywizja Piechoty

Położenie na mapie gminy wiejskiej Grajewo
Mapa konturowa gminy wiejskiej Grajewo, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie powiatu grajewskiego
Mapa konturowa powiatu grajewskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia53°34′00,1″N 22°39′32,7″E/53,566694 22,659083

Pacyfikacja wsi Kapice – masowy mord na ludności cywilnej, połączony z grabieżą i niszczeniem mienia, dokonany przez okupantów niemieckich we wsi Kapice na Podlasiu. Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku wieś została spalona, a jej mieszkańców wysiedlono. 8 września żołnierze Wehrmachtu urządzili obławę na uchodźców, mordując 51 osób, w tym wiele kobiet i dzieci.

Przebieg pacyfikacji

Kapice leżą w pobliżu Bagien Biebrzańskich. Przed pacyfikacją liczyły 120 gospodarstw, zamieszkiwanych przez około 500 mieszkańców[1].

Pod koniec lipca lub na początku sierpnia 1944 roku, w związku ze zbliżaniem się frontu wschodniego, Niemcy zarządzili wysiedlenie wsi[1]. Mieszkańcom rozkazano przenieść się do innych miejscowości, a zdolnych do pracy w wielu wypadkach wywieziono na roboty przymusowe[2]. Wysiedlenie przeprowadzono tak szybko, że ludność nie zdołała zabrać ze sobą dobytku, co umożliwiło Niemcom szeroko zakrojoną grabież. Zrabowano m.in. 200 koni, 452 krowy i 621 sztuk trzody chlewnej. Następnie Niemcy wysadzili w powietrze zabytkowy drewniany kościół, a wieś spalili. Zniszczeniu uległo 114 domów mieszkalnych i 236 budynków gospodarczych[3].

8 września 1944 roku Niemcy urządzili obławę na uchodźców, którzy koczowali na łąkach nad Biebrzą. Żołnierze zastrzelili 51 osób[a], w tym 49 mieszkańców Kapic i dwóch mieszkańców Grajewa[4]. W gronie ofiar znalazło się osiem kobiet i szesnaścioro dzieci[5]. Czterech schwytanych mężczyzn zabrano do prac przymusowych przy budowie fortyfikacji (wszyscy przeżyli)[4].

Zbrodni dokonali żołnierze 50. Dywizji Piechoty, która wchodziła w skład 4. Armii[5].

Po wojnie wieś została odbudowana[5]. Zwłoki ofiar pacyfikacji początkowo pogrzebano w miejscu egzekucji. Później zostały przeniesione na cmentarz katolicki w Kapicach[6].

Uwagi

  1. ↑ Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939–1945 podaje nazwiska 34 ofiar. Patrz: Rejestr 1985 ↓, s. 89.

Przypisy

  1. ↑ a b Gnatowski, Monkiewicz i Kowalczyk 1981 ↓, s. 99.
  2. ↑ Fajkowski i Religa 1981 ↓, s. 214.
  3. ↑ Gnatowski, Monkiewicz i Kowalczyk 1981 ↓, s. 99–100.
  4. ↑ a b Gnatowski, Monkiewicz i Kowalczyk 1981 ↓, s. 100.
  5. ↑ a b c Monkiewicz i Kowalczyk 1986 ↓, s. 33.
  6. ↑ Rejestr 1985 ↓, s. 89.

Bibliografia

  • Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981.
  • Michał Gnatowski, Waldemar Monkiewicz, Józef Kowalczyk: Wieś białostocka oskarża. Ze studiów nad eksterminacją wsi na Białostocczyźnie w latach wojny i okupacji hitlerowskiej. Białystok: OKBZH i Ośrodek Badań Naukowych w Białymstoku, 1981. ISBN 83-00-00323-1.
  • Jan Laskowski (opr.): Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939–1945. Województwo łomżyńskie. Warszawa: GKBZHwP-IPN, 1985.
  • Waldemar Monkiewicz, Józef Kowalczyk: Bez przedawnienia. Pacyfikacje wsi białostockich w latach 1939, 1941–1944. Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01263-0.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!