Paavo Haavikko (ur. 25 stycznia 1931 w Helsinkach, zm. 6 października 2008 tamże) – fiński poeta i dramaturg. Uważany był za jednego z najwybitniejszych pisarzy w Finlandii. W 1984 otrzymał prestiżową Nagrodę Neustadt[1][2].
Pochodził z rodziny przedsiębiorców. Jego rodzicami byli Heikki Haavikko i Rauha Pyykönen[3]. Od dzieciństwa cierpiał na wadę wymowy, nie umiał poprawnie artykułować głoski r[3]. W latach 1951–52 służył w armii[3]. Był dwukrotnie żonaty, najpierw z pisarką Marją-Liisą Vartio (1924-1966), a po jej śmierci z Ritvą Rainio[3].
W Polsce wiersza Paavo Haaviko ukazały się w tłumaczeniu Łukasza Sommera w Literaturze na Świecie w 2009[4] a także w antologii Podaj mi obie dłonie (1999)[5]. Powieść psychologiczna Lata (1962) została wydana w 1972[5].
Wybrane prace
Poezja
Dramaty
- Yksityisiä asioita (1960[6])
- Näytelmät (1978[6])
- Ikuisen rauhan aika (1981[6])
- Anastasia ja minä (1992[3])
Przypisy
