Przekrój przez blok reaktora typu BWR – osłona biologiczna oznaczona nr 9, nr 10 (beton) i kolorem pomarańczowym (stal)
W przypadku wystawienia na neutrony prędkie, co ma miejsce w reaktorach jądrowych, osłona biologiczna często ulega aktywacji neutronami, co powoduje, że materiał osłony staje się promieniotwórczy a jego struktura ulega zmianom i uszkodzeniom na poziomie molekularnym[3]. Aktywacja ta może powodować, że osłona biologiczna wykazuje znaczące promieniowanie (ponad 10 mSv/h) nawet 10 lat po wyłączeniu reaktora[4]. Powoduje to, że demontaż osłony stanowi skomplikowaną operację rozciągniętą w czasie.
Osłona posiada wiele otworów koniecznych do wyprowadzenia rur i oprzyrządowania ze zbiornika reaktora[4].
Kształt i wymiary osłony biologiczne są inne dla każdego typu i modelu reaktora[5]. Osłona w reaktorach typu BWR ma zwykle kształt dzwonu o średnicy od 12 m (u góry) do 30 metrów (u dołu) i wysokości 50 metrów. Ściany osłony mają ok. 2 metrów grubości. Zbudowana jest z żelbetu, z 2 lub 3 warstwami 38-milimetrowych prętów. Wnętrze osłony wyściełane jest stalą. Osłona biologiczna w reaktorach typu PWR ma wysokość ok. 25 metrów i ok. 6 metrów średnicy. Ściany z żelbetu ok. 3 metrów grubości, ze wzmocnieniem z 51-milimetrowych prętów tworzących siatkę 20 × 20 cm. Wnętrze również wyściełane jest stalą[4].
