Orzecznik – część orzeczenia imiennego stanowiąca dopełnienie zdaniowe łącznika i orzekająca o podmiocie[1].
Orzecznik najczęściej występuje jako[2]:
W języku polskim orzecznik rzeczownikowy stoi zazwyczaj w narzędniku, natomiast przymiotnikowy w mianowniku[2].
W funkcji orzecznika występuje najczęściej rzeczownik lub przymiotnik, ale rolę tę może pełnić także imiesłów przymiotnikowy (bierny lub czynny), przysłówek (w tym odimiesłowowy), zaimek, liczebnik, wyrażenie przyimkowe. Orzecznik można wyrazić w postaci szeregu (Kazik jest pilny i pracowity)[3].
Przypisy
Bibliografia
