Oktawa – w akustyce jest to relacja dwóch dźwięków o stosunku częstotliwości akustycznych 2:1.
Pojęcia oktawa używa także do określenia pasma częstotliwości, którego górna i dolna granica pozostają w stosunku 2:1; oktawę stanowią trzy kolejne tercje. W tym przypadku definiuje się trzy częstotliwości charakterystyczne dla pasma oktawy:
- – częstotliwość dolna,
- – częstotliwość środkowa,
- – częstotliwość górna,
które pozostają w następujących zależnościach:
Zakres dźwięków słyszalnych został podzielony na jedenaście oktaw o częstotliwościach środkowych odpowiednio[1]:
Nr oktawy |
|
|
|
1 |
11,3 Hz |
16 Hz |
22,6 Hz
|
2 |
22,3 Hz |
31,5 Hz[2] |
44,5 Hz
|
3 |
44,5 Hz |
63 Hz[2] |
89,1 Hz
|
4 |
88,4 Hz |
125 Hz |
177 Hz
|
5 |
177 Hz |
250 Hz |
354 Hz
|
6 |
354 Hz |
500 Hz |
707 Hz
|
7 |
707 Hz |
1000 Hz |
1414 Hz
|
8 |
1414 Hz |
2000 Hz |
2828 Hz
|
9 |
2828 Hz |
4000 Hz |
5657 Hz
|
10 |
5657 Hz |
8000 Hz |
11314 Hz
|
11 |
11314 Hz |
16000 Hz |
22627 Hz
|
Korzystając z powyższych wzorów można obliczyć, że najniższa oktawa o częstotliwości środkowej 16 Hz rozciąga się od 11,3 Hz, a najwyższa o częstotliwości środkowej 16 kHz – do częstotliwości 22,6 kHz.
Względna szerokość pasma oktawowego wynosi 70,7% częstotliwości środkowej każdej oktawy.
Na potrzeby analizy infradźwięków i ultradźwięków używa się także podziału na oktawy poniżej i powyżej pasma słyszalnego, budowane w oparciu o ten sam schemat.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ WIDMA TERCJOWE I OKTAWOWE POZIOMU CIŚNIENIA DŹWIĘKU. Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania; Zakład Wibroakustyki i Bio-Dynamiki Systemów, Ćwiczenie nr 5. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b W zakresie najniższych częstotliwości występują pewne zaokrąglenia, toteż ustalone częstotliwości środkowe oktaw 31,5 Hz (i 63 Hz) nie są dokładną wielokrotnością (i podwielokrotnością) częstotliwości 16 Hz (i 125 Hz).