Obróbka skrawaniem

Pilniki iglaki służące do ręcznej obróbki skrawaniem

Obróbka skrawaniem – rodzaj obróbki ubytkowej polegający na usuwaniu poszczególnych warstw naddatku obróbkowego i zamienianie go na wióry. [1] Obróbka skrawaniem dzieli się na obróbkę wiórową oraz obróbkę ścierną. Obróbkę wiórową wykonuje się narzędziami o ustalonej geometrii i liczbie ostrzy, a powstające wióry mają określony kształt, zależny w mniejszym lub znacznym stopniu od innych czynników takich jak materiał obrabiany, posuw, prędkość skrawania, temperatura skrawania itp. Natomiast obróbkę ścierną charakteryzują bardzo drobne ostrza o nieokreślonej liczbie oraz geometrii, przy czym produktem są wióry w postaci małych drobin również o nieustalonej geometrii.

W zależności od dokładności obróbki rozróżniamy:

  • Obróbkę zgrubną,
  • Obróbkę średnio dokładną,
  • Obróbkę dokładną,
  • Obróbkę bardzo dokładną (wykańczającą).

W zależności od metody kształtowania powierzchni obrobionej rozróżnia się:

  • Obróbkę punktową,
  • Obróbkę kształtową,
  • Obróbkę obwiedniową.

W zależności od liczby przejść rozróżnia się:

  • Obróbkę jednoprzejściową,
  • Obróbkę wieloprzejściową.

W zależności od stopnia zmechanizowania procesu obróbki rozróżnia się:

Podział obróbki skrawaniem

Obróbkę skrawaniem dzieli się na dwie grupy[2]:

Do pierwszej grupy zalicza się metody, w których zdefiniowana jest geometria ostrza i ich liczba. Drugą grupę stanowią metody, w których takie informacje nie są określone[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. obróbka skrawaniem, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-31].
  2. a b pod red. Jana Kosmola: Techniki Wytwarzania. Obróbka Wiórowa i Ścierna. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2002.