Oblężenie miasta Mallów – działania zbrojne, które miały miejsce w roku 325 p.n.e.
Tło wydarzenia
W drodze powrotnej z Indii wojska Aleksandra skierowały się na południe przekraczając ziemie licznych bitnych plemion indyjskich. Część armii transportowano na okrętach rzeką. Wkraczając na ziemie przeciwników Aleksander podejmował pertraktacje z miejscowymi plemionami w sprawie swobodnego przemarszu. Te z plemion, które nie przyjmowały warunków króla, były pacyfikowane, a ich wojska gromione w bitwach. Jednym z ludów, który zdecydowanie sprzeciwił się Macedończykom, było plemię Mallów.
Przebieg
Aleksander nakazał szturm miasta, żołnierze jednak nie wykazywali większej ochoty do walki. Wówczas to król, chcąc dać przykład swoim żołnierzom sam wskoczył na drabinę i wspiął się na mury miasta. Dopiero wtedy reszta żołnierzy rzuciła się ku drabinom, które pod naciskiem wielu ludzi pękły i runęły na ziemię. Aleksander tymczasem znalazł się sam po drugiej stronie muru i oparty o niego plecami, odpierał ataki przeciwnika zasłaniając się tarczą. W trakcie walki został trafiony strzałą w pierś, nadal jednak odpierał ataki Mallów. W tym momencie z pomocą królowi przyszli pozostali żołnierze macedońscy, a krótko potem reszta armii, forsując mury i otwierając bramy miasta, wtargnęła do centrum dokonując rzezi obrońców. Mszcząc się za ranienie swojego króla Macedończycy nie okazywali litości nikomu. Miasto zostało zdobyte, a ludność wymordowana. Po bitwie rannego Aleksandra przeniesiono do obozu, gdzie usunięto mu grot strzały.
Bibliografia
- Maciej Milczanowski: Podboje Aleksandra Wielkiego 336–323 p.n.e. Zabrze: Inforteditions, 2005
Bitwy Aleksandra Macedońskiego
.jpg)
