W 1973 roku podczas pierwszych mistrzostw świata w Belgradzie Calligaris z czasem 8:52,973 pobiła rekord świata na dystansie 800m i zdobyła złoty medal. Zdobyła także brązowe medale w konkurencjach 400m stylem dowolnym z czasem 4:21,978 i 400m stylem zmiennym z czasem 5:02,02[6].
W 1974 na mistrzostwach Europy w Wiedniu wywalczyła srebrny medal na 800m stylem dowolnym i brązowy medal na 400m stylem dowolnym[4].
Po zakończeniu kariery sportowej w 1975 zaczęła współpracę z Corriere della Sera jako dziennikarka. Pisała sprawozdania z Mistrzostw Świata w Pływaniu 1975 w Cali w Kolumbii. W 1976 przeniosła się do programu Niedziela Sportowa (wł.la Domenica Sportiva) nadawanego przez telewizję RAI[7], a w latach 1983-1985 była jednym dyrektorów tego programu[8]. Od 2000 pracowała jako dziennikarka w RaiNews24.
W marcu 2021 została wybrana na prezesa Włoskiego Stowarzyszenia Olimpijskiego Azzurri (wł.Associazione Azzurri olimpici d’Italia)[10][11].
Wyróżnienia
Calligaris została uznana za najlepszą pływaczkę świata 1973 roku (po ujawnieniu stosowania dopingu przez reprezentantki NRD)[12].
Życie prywatne
Pochodzi z rodziny o pływackich tradycjach. Brat Novelli, Mauro również startował w konkurencji 400m stylem zmiennym w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972[2][13].
Przypisy
↑Novella Calligaris. Comitato Olimpico Nazionale Italiano. [dostęp 2021-03-19]. (wł.).