W 1896 r. został adiutantem swojego ojca, który został gubernatorem Australii Południowej. W kolejnych latach był członkiem Whitechapel Board of Guardians, Central Unemployment Body oraz Home Office Departmental Committee on Lead Poisoning. W latach 1914–1915 posłował wraz z bratem, Charlesem, do Bułgarii.
Pierwszą, nieudaną, próbę dostania się do Izby Gmin startując w okręgu Ipswich. W 1905 r. został wybrany w wyborach uzupełniających w okręgu Whitby, ale przegrał wybory powszechne w 1906 r. W latach 1910–1918 był liberalnym deputowanym z okręgu North Norfolk. W latach 1922–1930 ponownie reprezentował ten okręg, tym razem z ramienia Partii Pracy.
W 1924 r. oraz w latach 1929–1930 był ministrem rolnictwa i rybołówstwa. Od 1924 r. był członkiem Tajnej Rady. W 1930 r. otrzymał tytuł 1. barona Noel-Buxton i zasiadł w Izbie Lordów. Wówczas zmienił też nazwisko na "Noel-Buxton". Zmarł w 1948 r. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, Rufus Alexander.
