Nikola Šainović, cyr. Никола Шаиновић (ur. 7 grudnia 1948 w Borze[1]) – serbski polityk, jugosłowiański działacz komunistyczny, w latach 90. jeden z najbliższych współpracowników Slobodana Miloševicia, od 1993 do 1994 premier Serbii, następnie do 2000 wicepremier Federalnej Republiki Jugosławii. Skazany przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii (ICTY) za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne w trakcie wojny domowej w Kosowie.
Życiorys
W 1977 ukończył inżynierię chemiczną na Uniwersytecie Lublańskim. Został etatowym działaczem Związku Komunistów Jugosławii. Był przewodniczącym zgromadzenia miejskiego w Borze i sekretarzem komitetu miejskiego partii komunistycznej. Po przemianach politycznych dołączył do postkomunistycznej Socjalistycznej Partii Serbii, w latach 1996–1997 był jednym z wiceprzewodniczących tego ugrupowania[1].
W 1989 został sekretarzem do spraw przemysłu, energetyki i inżynierii w administracji Serbii. W 1991 objął stanowisko ministra górnictwa i energii, później w tym samym roku powołany dodatkowo na wicepremiera serbskiego rządu. W 1992 został ministrem gospodarki[1]. W lutym 1993 mianowany premierem Serbii, urząd ten sprawował do marca 1994[2]. Przeszedł wówczas na stanowisko wicepremiera Federalnej Republiki Jugosławii, które zajmował do 2000[1]. Był również deputowanym do federalnego parlamentu[3].
Należał do najbliższych współpracowników Slobodana Miloševicia[4]. W 1998 został przez niego wyznaczony na specjalnego przedstawiciela w Kosowie, w którym trwała wówczas wojna domowa. Prowadzonego przez niego negocjacje z Albańczykami zakończyły się niepowodzeniem[5].
Od 1999 Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii prowadził wobec niego postępowanie w sprawie terroru i przemocy wobec kosowskich Albańczyków[5]. W maju 2002 Nikola Šainović, nieprzyznający się do popełnienia zarzucanych mu zbrodni, dobrowolnie poddał się[3], po czym został przekazany do Hagi. Jako tymczasowo aresztowany oczekiwał na proces, który rozpoczął się w 2006. W 2009 w pierwszej instancji został uznany za winnego zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni wojennych (w tym deportacji i zabójstw) oraz skazany przez ICTY na karę 22 lat pozbawienia wolności. W wyniku apelacji w 2014 karę pozbawienia wolności obniżono do 18 lat[6].
W 2015 został zwolniony po odbyciu 2/3 kary, po czym powrócił do Belgradu[4]. W tym samym roku dołączył do władz krajowych Socjalistycznej Partii Serbii[7].
Przypisy
