W pobliżu Niedźwiedziej Góry czynny jest duży kamieniołom diabazówNiedźwiedzia Góra. Wydobywa się w nim i przerabia skałę pochodzenia wulkanicznego. Obok kamieniołomu dawna kopalnia Krystyna I, dalej, po północnej stronie Niedźwiedziej Góry i wzniesienia Czerwieniec (380 m n.p.m.) druga, również nieczynna kopalnia węgla Krystyna II.
W kamieniołomie Niedźwiedzia Góra eksploatowane są diabazy jako najstarsze skały wulkaniczne odsłonięte w rejonie krakowskim. Fragment jednej z intruzji o miąższości 44 m jest eksploatowany od 1902 na potrzeby drogownictwa. Wydobycie ułatwia cios słupowy. Na początku prymitywnym sposobem wydobywano kamień na potrzeby gospodarcze: utwardzanie dróg czy podmurówki pod chałupy. W latach 30. XX w. jego właścicielami byli Braun Wł., inż Kawarzyk H., łomy bazaltu. Niedźwiedzia Góra w Tenczynku[1].
Po II wojnie światowejkamieniołom wszedł w skład Zjednoczenia Materiałów Budowlanych w Krakowie, a następnie w skład Zjednoczenia Kamieniołomów Śląskich w Świdnicy, potem przejęty został przez Centralny Zarząd Kamieniołomów i Klinkierni Drogowych. W 1948 przeszedł na Własność Skarbu Państwa, wchodząc w skład utworzonego Przedsiębiorstwa Państwowego Krakowskie Kamieniołomy Drogowe w Krakowie, a następnie w skład Regulickich Kamieniołów Drogowych, jako podległy mu zakład wydobywczy. Do lipca 2000 złoże było eksploatowane przez Przedsiębiorstwo Państwowe Kopalnie Odkrywkowe Surowców Skalnych, a obecnie przez Kopalnie Porfiru i Diabazu Sp. z o.o..
Wydobycie jest prowadzone w obrębie grubego 30 m sillu tkwiącego wśród utworów górnego karbonu. Żyłę tą tworzy skała zbliżona swym wyglądem do bazaltu, znana jest powszechnie jako diabaz z Niedźwiedziej Góry.