Nicolas-Antoine Lebègue, także Le Bègue[1] (ur. około 1631 w Laon, zm. 6 lipca 1702 w Paryżu[1][2][3]) – francuski kompozytor, klawesynista i organista.
Życiorys
Nie wiadomo, gdzie i kiedy otrzymał edukację, dokument katedry w Troyes z 1661 roku opisuje go jednak jako sławnego organistę z Paryża[1][3]. W 1664 roku objął posadę organisty w kościele Saint Merri w Paryżu, a od 1678 roku był organistą na dworze królewskim[1][2][3]. Do grona jego uczniów należeli François d’Agincourt, Nicolas de Grigny, Gabriel Garnier i Jean-Nicolas Geoffroy[1].
Opublikował trzy zbiory utworów na organy (1676, 1678, 1685) i dwa zbiory utworów na klawesyn (1677, 1687), ponadto zbiór motetów na głos, basso continuo oraz organy lub viole w ritornelach (1687)[1][2][3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 304. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2057–2058. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Sacred Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 146. ISBN 978-1-4422-6462-5.
Linki zewnętrzne
