Ukończył w 1969 studia w Akademii Studiów Ekonomicznych w Bukareszcie ze specjalnością finanse i kredyty. Do 1990 pracował na różnych stanowiskach w państwowym komitecie planowania, od 1987 jako dyrektor generalny tej instytucji. Prowadził również działalność akademicką na macierzystej uczelni oraz na Uniwersytecie Bukareszteńskim. Od 1990 obejmował stanowiska w administracji państwowej – był wiceministrem gospodarki narodowej, sekretarzem stanu w resorcie finansów, gdzie kierował departamentem podatkowym, a także przewodniczącym międzyresortowej komisji ds. gwarancji i kredytów w handlu zagranicznym[1].
Po zwycięstwie Demokratycznego Frontu Ocalenia Narodowego (przekształconego później w Partię Socjaldemokracji w Rumunii i następnie w Partię Socjaldemokratyczną) w wyborach parlamentarnych Nicolae Văcăroiu 4 listopada 1992 stanął na czele rządu. Stanowisko premiera zajmował przez całą kadencję parlamentu do 12 grudnia 1996[1][2].
W 1996, 2000 i 2004 z ramienia socjaldemokratów był wybierany do Senatu. W latach 2000–2008 przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego tej izby[3]. Od 20 kwietnia do 23 maja 2007 czasowo wykonywał obowiązki prezydenta Rumunii, gdy prezydent Traian Băsescu został zawieszony przez parlament[2].
W 2008 wkrótce przed końcem kadencji Nicolae Văcăroiu złożył mandat senatora[3] w związku z powołaniem go na funkcję prezesa Izby Obrachunkowej, którą kierował do 2016.
