Nicola Sala (ur. 7 kwietnia 1713 w Tocco Caudio, zm. 31 sierpnia 1801 w Neapolu[1][2][3]) – włoski kompozytor.
Życiorys
W latach 1732–1740 uczył się w Conservatorio della Pietà dei Turchini, gdzie jego nauczycielami byli Nicola Fago i Leonardo Leo[1][2][3]. Później przez wiele lat był wykładowcą tej uczelni, pełnił funkcję jej drugiego (1787–1793) i pierwszego (1793–1799) kapelmistrza[1][2][3]. Opublikował traktat Regole del contrappunto prattico (3 tomy, Neapol 1794)[2][3].
Skomponował opery Vologeso (wyst. Rzym 1737), La Zenobia (wyst. Neapol 1761), Demetrio (wyst. Neapol 1762) i Merope (wyst. Neapol 1769), oratorium Giuditta (1780), ponadto liczne utwory religijne[2].
Przypisy
- ↑ a b c Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 17–18. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3118. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 779. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne
