Nguyễn Du, ps. „Tố Như”[1] (ur. 1765, zm. 1820) – wietnamski poeta[1].
Pochodził z wysoko postawionej rodziny urzędniczej, która podczas powstania Taysonów stała wiernie po stronie obalonej w 1789 roku dynastii Lê, na skutek czego utraciła wszystkie wpływy[2]. W związku z tym Nguyễn Du mógł zrobić karierę dopiero po 1802 roku, kiedy do władzy doszła nowa dynastia – Nguyễn. Wstąpił wówczas na służbę państwową, piastując kilka stanowisk na szczeblu prowincjonalnym i biorąc udział w poselstwie wysłanym na dwór chiński w Pekinie[2]. Był także wicenaczelnikiem wydziału ceremonii na dworze w stołecznym Huế[2].
Jego najważniejszym osiągnięciem jest napisana w 1813 roku[3], spisana w języku wietnamskim pismem chữ nôm, epopeja Truyện Kiều[2] („Klejnot z nefrytu”[3]). Liczące ponad 3000 wersów dzieło przedstawia przeżycia młodej dziewczyny, sportretowane na szerokim tle różnych warstw społeczeństwa feudalnego[3]. Tworzył także poezje w języku chińskim[2][3]. Twórczość Nguyễna Du przyczyniła się do ostatecznego ukształtowania klasycznego wietnamskiego języka literackiego i wywarła duży wpływ na późniejszych pisarzy[3].
Przypisy
- ↑ a b Nguyen Du, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-25] (ang.).
- ↑ a b c d e Bruce Lockhart and William J. Duiker: Historical Dictionary of Vietnam. Lanham: Scarecrow Press, 2006, s. 264–265.
- ↑ a b c d e Mały słownik pisarzy świata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972, s. 358.
Bibliografia
- Nguyễn Du: Klejnot z nefrytu. z franc. przeł. Roman Kołoniecki, wstęp Tadeusz Żbikowski. Warszawa: Wydawnictwo PAX, 1975. Brak numerów stron w książce
_from_a_book_cover_-_Nh%C3%A2n_D%C3%A2n.png)
