Nerw biodrowo-pachwinowy
Splot lędźwiowy. Nerw biodrowo-pachwinowy podpisany Ilioinguinal n. Obszar unerwienia przez nerw biodrowo-pachwinowy oznaczony na brązowo i podpisany Ilioinguinal.
Nerw biodrowo-pachwinowy (łac. nervus ilioinguinalis ) – w anatomii człowieka nerw odchodzący od pierwszej pętli splotu lędźwiowego , łączącej część dolną nerwu podżebrowego (Th12) z gałęzią brzuszną pierwszego nerwu lędźwiowego (L1). Jest nerwem mieszanym: czuciowym i ruchowym [1] .
Przebieg
W swym początkowym odcinku po wyjściu z mięśnia lędźwiowego większego przebiega między mięśniem czworobocznym lędźwi a nerką , w dalszym odcinku między mięśniami przednimi brzucha . Przebija mięsień skośny wewnętrzny brzucha , biegnie w kierunku przyśrodkowym i dołącza do powrózka nasiennego . Przebiega następnie przez pierścień pachwinowy powierzchowny , oddając swe gałęzie końcowe skórne[1] .
Obszar unerwienia
Ruchowo nerw ten zaopatruje dolne odcinki mięśni: poprzecznego , skośnego zewnętrznego i wewnętrznego brzucha. Czuciowo zaopatruje otrzewną ścienną, skórę wzgórka łonowego , skórę przyśrodkowej części bruzdy pachwinowej i okolicy podpachwinowej, a także u mężczyzn skórę przedniego odcinka moszny a u kobiet skórę przedniego odcinka warg sromowych większych [1] .
Przypisy
↑ a b c Adam A. Bochenek Adam A. , Michał M. Reicher Michał M. , Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów , wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 99–101, ISBN 978-83-200-3258-1 .