Nadzieja Hrekawa

Nadzieja Hrekawa-Malinina
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1910
Mińsk, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 2001
Mińsk, Białoruś

Przewodnicząca Rady Najwyższej Białoruskiej SRR
Okres

od 25 lipca 1938
do 12 marca 1947

Poprzednik

stanowisko utworzone

Następca

Wasil Kazłou

Minister przemysłu spożywczego Białoruskiej SRR
Okres

od 1947

Wiceminister przemysłu spożywczego Rosyjskiej FSRR
Okres

od 1949
do 1952

Deputowana do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR I kadencji
Okres

od 1938
do 1947

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Nadzieja Hrekawa-Malinina (biał. Надзея Рыгораўна Грэкава, ros. Надежда Григорьевна Грекова, Надежда Григорьевна Малинина, ur. 4 września?/17 września 1910 w Mińsku, zm. 6 stycznia 2001 tamże) – białoruska działaczka partyjna i państwowa, w latach 1938–1947 przewodnicząca Rady Najwyższej Białoruskiej SRR.

Życiorys

W 1922 rozpoczęła pracę jako szwaczka w fabryce „Kastrycznik” w Mińsku. Dziesięć lat później wstąpiła do WKP(b). W 1933 stanęła na czele jednego z oddziałów związków zawodowych. Od 1938 do 1940 pełniła obowiązki sekretarza KC KP(b)B. W 1941 ukończyła Wyższą Szkołę Partyjną przy KC WKP(b). W czasie II wojny światowej ewakuowała się z Białorusi do Kazania, gdzie sprawowała urząd przewodniczącej komitetu miejskiego WKP(b).

Po przeprowadzeniu reformy ustrojowej w Białoruskiej SRR mianowano ją w 1938 przewodniczącą Rady Najwyższej – funkcję piastowała do 1947. W latach 1942–1946 pełniła również obowiązki wiceprzewodniczącej Rady Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR. W 1947 objęła tekę ministra przemysłu spożywczego BSRR, a od 1949 do 1952 sprawowała funkcję wiceministra w tym samym resorcie w RFSRR.

Działała w partii – była członkiem Biura Politycznego KC KP(b)B (1938–1940) oraz Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b) (1939–1952). Sprawowała mandat deputowanej: w latach 1938–1947 Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, a od 1946 do 1950 Rady Najwyższej ZSRR. Była również posłanką do Rady Najwyższej RFSRR (1951–1955).

W życiu prywatnym była żoną generała Michaiła Malinina[1]. Jej imieniem nazwano park znajdujący się w Mińsku przy ul. Malinina. W parku znajduje się od 2002 jej pomnik[2]. Pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].

Przypisy

Bibliografia

  • "Белорусская ССР – краткая энциклопедия", T. 5, "Биографический справочник", Минск 1982

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!