Nadwyżka sektora finansów publicznych – dodatnia różnica między dochodami publicznymi a wydatkami publicznymi, ustalona dla okresu rozliczeniowego, który wynosi zazwyczaj jeden rok.
Dochody publiczne i wydatki publiczne oraz nadwyżkę lub deficyt sektora finansów publicznych ustala się po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy jednostkami tego sektora (tzw. konsolidacja).
Nadwyżka sektora finansów publicznych została w powyższy sposób zdefiniowana w art. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- A. Borodo: Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny, Toruń: TNOiK 2014. ISBN 978-83-7285-766-8.
- E. Chojna-Duch, H. Litwińczuk (red.): Prawo finansowe, Warszawa: Oficyna Prawa Polskiego, 2010, ISBN 978-83-7677-819-8.
- A. Gomułowicz, J. Małecki: Polskie prawo finansowe, Warszawa: LexisNexis, 2006. ISBN 83-7334-585-X.
- ZbigniewZ. Ofiarski ZbigniewZ., Prawo finansowe, Warszawa: C.H. Beck, 2010, ISBN 978-83-255-1159-3, OCLC 751201848 . Brak numerów stron w książce
