Nada (nāda, dźwięk) - subtelny wewnętrzny dźwięk[1],
forma fonicznej energii przejawionej przez śakti[2],
dźwięk nadzmysłowy[3].
Termin stosowany w obrębie filozofii indyjskiej, jogi i szerzej w odniesieniu do efektów praktyk ascetycznych (w tym w tantryzmie).
Nada jako subtelny wewnętrzny rezonans[4], staje się obiektem możliwym do doświadczenia przez adepta dyscypliny duchowej (sadhaka), gdy ten dostatecznie oczyści subtelne kanały (nadi)[5] i doprowadzi do odpowiednio intensywnego przepływu przez nie energii wewnętrznej (prana) .
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Nada. W: Georg Feuerstein: Joga - Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Brama, 2004, s. 191. ISBN 83-914652-5-X.
- ↑ Bindu - kropla światła. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 93. ISBN 83-85527-92-3.
- ↑ Śabda. W: Georg Feuerstein: Joga - Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Brama, 2004, s. 284. ISBN 83-914652-5-X.
- ↑ Słownik terminów sanskryckich i imion własnych. W: Śri Anirwan: Joga wewnętrzna (Antarjoga). Magda Złotowska (tłum. z języka bengalskiego). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2023, s. 129. ISBN 978-83-8252-591-5.
- ↑ Nada. W: Georg Feuerstein: Joga - Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Brama, 2004, s. 191. ISBN 83-914652-5-X.