Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (MPŚ) – muzeum z siedzibą w Słupsku, wpisane w Państwowym Rejestrze Muzeów pod numerem 23/135. Siedziba największej na świecie kolekcji dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Historia
Pierwsze muzeum w Słupsku rozpoczęło działalność w 1924 roku. Tradycję po niemieckich muzealnikach przejęli Polacy i w 1948 otworzyli muzeum przejmując po przedwojennym Heimatmuseum ponad 600 obiektów. Obecnie zbiory liczą ponad 30 000 muzealiów, a księgozbiór ponad 22 000 woluminów. Placówka posiada bogate i różnorodne zbiory: obiekty związane z historią Pomorza: sztukę dawną i współczesną, pamiątki po ostatnich mieszkańcach zamku, rzemiosło artystyczne, w tym srebrny ołtarz darłowski z XVII w., numizmaty oraz obiekty etnograficzne. Ponadto obejmuje zbiory specjalne: starodruki, kartografię i archiwalia.
Muzeum to słynie z największej na świecie kolekcji prac Witkacego[1][2]. Inicjatorem powstania kolekcji był wieloletni dyrektor muzeum i polski historyk sztuki Janusz Przewoźny[3].
Lokalizacje
Muzeum Pomorza Środkowego mieści się w kompleksie budynków znajdujących się w centrum miasta[4]:
- Zamek Książąt Pomorskich - czynny od 1965, w którym prezentowane są stałe ekspozycje obejmujące m.in. krypty Książąt Pomorskich z dynastii Gryfitów, zabytki sztuki sakralnej pochodzące z kościołów regionu słupskiego, obiekty związane z historią miasta i jego mieszkańców. Do 2017 r. w zamku prezentowana była też największa na świecie kolekcja prac plastycznych Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego. Ponadto prezentowane są często zmieniane wystawy czasowe,
- Młyn Zamkowy – czynny od 1968, dział etnograficzny, w którym prezentowane są ekspozycje dotyczące kultury materialnej dawnej ludności autochtonicznej regionu oraz pamiątki po osadnikach przybyłych na Pomorze po 1945 roku,
- Spichlerz Richtera – przeniesiony z innego miejsca w mieście i włączony w obręb muzeum dzięki wsparciu niemieckiemu. Znajdują się w nim biura muzeum oraz prezentowane są wystawy czasowe (w herbaciarni),
- Brama Młyńska – w której znajduje się pracownia konserwatorska,
- Biały Spichlerz – w którym prezentowana jest największa na świecie kolekcja prac plastycznych Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego oraz sztuka współczesna i wystawa dotycząca powojennego Słupska,
- Czerwony Spichlerz – budynek nieużytkowany, do remontu (stan na 2020 rok),
- wybudowany w XX w. stylizowany Dworek, w którym mieszczą się biura muzeum.
W sezonie letnim (w każdą niedzielę lipca i sierpnia) muzeum organizuje na Rynku Rybackim w Słupsku (przed Spichlerzem Richtera) Jarmark Gryfitów, do którego atrakcji należą m.in.: handel starociami, numizmatami, książkami, wyrobami jubilerskimi z bursztynu oraz wyrobami bartniczymi, a także pokazy walk średniowiecznych i występy artystyczne.
Trzy oddziały muzeum w 2017 roku odwiedziło w minionym roku 85510 osób: 41080 skansen w Klukach, 22783 Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie i 21647 osób siedzibę główną[5].
Dyrektorzy
Oddziały
W skład muzeum wchodzą także dwa oddziały: Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach – skansen wsi słowińskiej w Klukach (na terenie Słowińskiego Parku Narodowego) oraz Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie.
Zobacz też
Przypisy
