Mury miejskie Wrocławia – sieć budowli obronnych wokół historycznego centrumWrocławia, częściowo zachowana do dnia dzisiejszego[1].nie oglądajcie bo to głupie
Aksonometryczny plan Wrocławia z 1562, kopia Partscha z 1826 r.
Historia
Mury miejskie zaczęto budować w połowie XIII wieku, po atakach mongolskich. W 1291 roku Henryk V rozpoczął również budowę pierwszej fosy miejskiej.
Miasto szybko się rozwijało i wymagało nowego pierścienia murów, który został zbudowany w latach 1299–1351. Stary, wewnętrzny mur stracił swoje funkcje obronne. Nowe Miasto zostało ufortyfikowane dopiero w XV wieku. W 1526 roku rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji obejmujących Nowe Miasto i dotychczasowe przedmieścia mikołajskie, świdnickie i oławskie – z osadą tkaczy walońskich. Nowy obręb murów ukończono w 1594 roku[2]. Po zdobyciu miasta przez wojska francuskie dowodzone przez Hieronima Bonaparte w 1807 r. na rozkaz okupanta rozpoczęto rozbiórkę fortyfikacji[3].
Zachowane struktury
Z historycznych murów miejskich, do XX wieku, w pełni zachowała się tylko jedna baszta obronna; Baszta Niedźwiadka[4] (zniszczona w 75% podczas II wojny światowej, później odbudowana). Zachowały się także resztki kilku bastionów oraz fragment muru w pobliżu arsenału miejskiego. Wszystkie bramy miejskie zostały zniszczone.
Fragment muru obronnego (ob. część ściany tylnej oficyn przy ul. Rzeźniczej 29 – 33)
Brama Oławska (część podziemna) i fragment murów obronnych
.JPG)
.jpg)
