Miłosz Wiatrowski-Bujacz

Miłosz Włodzimierz Wiatrowski-Bujacz
Data urodzenia

4 stycznia 1989

Zawód, zajęcie

ekonomista, publicysta

Alma Mater

Instytut Nauk Politycznych w Paryżu

Miłosz Włodzimierz[1] Wiatrowski-Bujacz (ur. 4 stycznia[2] 1989[2][3]) – polski ekonomista, historyk, publicysta, podcaster.

Życiorys

Ukończył naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W roku szkolnym 2007/2008 był laureatem olimpiady historycznej[4]. Następnie ukończył studia w zakresie międzynarodowej polityki gospodarczej w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu, europejskie studia ekonomiczne ze specjalizacją z ekonomicznej analizy prawa unijnego w Kolegium Europejskim w Brugii, oraz stosunki międzynarodowe i zarządzanie międzynarodowe na Uniwersytecie w St. Gallen. Pracował jako asystent akademicki w Kolegium Europejskim w Natolinie oraz jako konsultant w OECD w Paryżu, gdzie specjalizował się w polityce rozwoju i inwestycjach infrastrukturalnych. Był stażystą w Dyrekcji ds. Konkurencji Wydziału Pomocy Publicznej Komisji Europejskiej oraz w biurze Banku Światowego w Paryżu[5][6].

Jest doktorantem na Wydziale Historii Uniwersytetu Yale. W ramach pracy naukowej bada historię intelektualną neoliberalizmu w latach 80. XX w. w Europie, z naciskiem na jego rozpowszechnienie wśród środowiska związanego z NSZZ „Solidarność”[6], pod kierunkiem Timothy’ego Snydera i Marci Shore[5][6].

Z Martą Nowak współprowadzi podcast Gazety.pl „Co to będzie”[7][8]. Na łamach aplikacji Empik Go tworzył autorski podcast „Między innymi”[9]. Prowadził audycję „Status” dla Newonce.radio[10]. Publikował na łamach m.in.: „Gazety Wyborczej”, „Polityki”[9], „Krytyki Politycznej”[11] oraz portali Oko.press[9], Goethe-Institut[12] i Archiwum Osiatyńskiego[13] i New Eastern Europe[11].

Był redaktorem anglojęzycznego działu Gazety Wyborczej „News from Poland”[14] oraz ekspertem jej think tanku „Future is Now – Przyszłość jest teraz”[15][16]. Od 2024 redaktor oraz członek działu Nowe Trendy portalu Gazeta.pl[17]. Współpracował z Polityką Insight oraz Instytutem In.europa[18], Polską Fundacją im. Roberta Schumana[19][15] i Freedom House[20][14]. Prowadzi na Instagramie konto milosz.miedzy.innymi, poświęcone polityce, gospodarce i społeczeństwie[10], mające 194 tys. obserwujących (wg danych na 2 listopada 2024)[21].

Przypisy

  1. ↑ Milosz Wlodzimierz Wiatrowski | Department of History [online], history.yale.edu [dostęp 2024-11-02].
  2. ↑ a b Miłosz Bujacz-Wiatrowski, Kończę dziś 33 lata (...) [online], www.instagram.com, 4 stycznia 2022 [dostęp 2024-11-02].
  3. ↑ Laboratorium ee-Jerzy Zientek, Jakub Wojdak, Pismo. Magazyn Opinii [online], magazynpismo.pl, 5 lipca 2022 [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  4. ↑ Sukcesy uczniów [online], I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego [dostęp 2024-11-06] (pol.).
  5. ↑ a b Red, Miłosz Wiatrowski [online], wyborcza.pl, 11 maja 2018 [dostęp 2024-11-02].
  6. ↑ a b c Miłosz Wiatrowski [online], Aspen Institute Central Europe [dostęp 2024-11-02] (cz.).
  7. ↑ Miłosz Wiatrowski-Bujacz – Wiadomosci.gazeta.pl [online], gazetapl [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  8. ↑ Miłosz Wiatrowski-Bujacz przeszedł do Gazeta.pl [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  9. ↑ a b c Między Innymi. Podcast wyborczy Miłosza Wiatrowskiego-Bujacza w Empik Go [online], portalmedialny.pl, 9 października 2023.
  10. ↑ a b Miłosz Wiatrowski-Bujacz [online], newonce.net [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  11. ↑ a b Miłosz Wiatrowski, Polityczny szach Dudy: Pięć lekcji [online], KrytykaPolityczna.pl, 26 lipca 2017 [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  12. ↑ Przynęta na ciekawość [online], @GI_weltweit [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  13. ↑ Miłosz Wiatrowski, Autor w serwisie Archiwum Osiatyńskiego [online], Archiwum Osiatyńskiego [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  14. ↑ a b DZIŚ W KSIĄŻCE: Snyder. Jak uniknąć skrętu w stronę autorytaryzmu? – Wrocławski Dom Literatury [online], literatura.wroclaw.pl [dostęp 2024-11-02].
  15. ↑ a b J.angielski | Liceum Ogólnokształcące nr VIII [online], lo8wroclaw.edupage.org [dostęp 2024-11-02].
  16. ↑ Miłosz Wiatrowski, Polska szkoła nierówności. Edukacja publiczna a niepubliczna (część 1) Przyszłość jest teraz [online], Wyborcza.pl, 16 stycznia 2019.
  17. ↑ Miłosz Wiatrowski-Bujacz dołącza do zespołu Gazeta.pl [online], aboutmarketing.pl, 2 października 2024 [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  18. ↑ Miłosz Wiatrowski [online], oko.press [dostęp 2024-11-02] (pol.).
  19. ↑ Jan Szyszko, Miłosz Wiatrowski, Obronić Unię: kampania brexitowa jako lekcja dla krajowych organizacji pozarządowych, Warszawa: Polska Fundacja im. Roberta Schumana, 2018, ISBN 978-83-88752-18-6 [dostęp 2024-11-02].
  20. ↑ Poland: Nations in Transit 2023 Country Report [online], Freedom House [dostęp 2024-11-02] (ang.).
  21. ↑ Miłosz Wiatrowski-Bujacz, milosz.miedzy.innymi [online], Instagram [dostęp 2024-11-02].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!