Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie 1949/1950 – 15. edycja mistrzostw Polski, rozegrana została w 1950 roku.
W listopadzie 1949 władze PZHL przedstawiły skład i regulamin rozgrywek pod nazwą „Liga PZHL”. Między 8 stycznia a 15 lutego 1950 12 drużyn miało zagrać w dwóch grupach[1]. Dwie najlepsze drużyny z każdej grupy zagrałyby w turnieju finałowym[2].
Dwunastka miała składać się z:
- Ośmiu najlepszych zespołów poprzedniego sezonu (Cracovia, KTH Krynica, CWKS Warszawa, Górnik Giszowiec, Stal Katowice, Piast Cieszyn, Gwardia Bydgoszcz, ŁKS Włókniarz Łódź).
- Dwóch drużyn wyłonionych w turnieju spadkowym z udziałem ośmiu zespołów, które w ubiegłym sezonie odpadły w I rundzie ligi (Kolejarz Toruń, Gwardia Kraków, KUS Mysłowice, AZS Poznań, AZS Lublin, Len Wałbrzych, Stal Siemianowice, Polonia Bytom).
- Dwóch drużyn wyłonionych w turnieju spośród A-Klasowych mistrzów okręgów.
Cztery ostatnie drużyny całych rozgrywek miały zostać zdegradowane do A-klasy, z której do nowego sezonu zapowiedziano awans dwóch zespołów.
Ostatecznie jednak za ligowców uznano wszystkie 16 zeszłorocznych zespołów ligowych, z wyjątkiem AZS Lublin. W jego miejsce zagrał mistrz Klasy A, wyłoniony w turnieju, w którym zagrali mistrzowie czterech okręgów: wrocławskiego (Unia Wyry), śląskiego (Budowlani Opole), warszawskiego (AZS Warszawa) i łódzkiego (Włókniarz Zgierz). W pierwszej rundzie właściwych mistrzostw utworzono 8 par, następnie 4 pary półfinałowe - w obu rundach rozegrano mecz i rewanż. Zespoły, które odpadną w półfinale miały stoczyć bój o miejsca 4-8 (nie wiemy czy do tych spotkań doszło; wiemy że doszło do co najmniej pojedynczych meczów pomiędzy przegranymi w pierwszej rundzie). Zwycięzcy półfinałów utworzyli grupę, w której każdy z każdym zagrał jeden mecz o mistrzostwo Polski[3].
Turniej o mistrzostwo Klasy A
Mecze rozgrywane na Torkacie w Katowicach w dniach 31 grudnia 1949-2 stycznia 1950[4][5]:
Finały
Ćwierćfinały
Rozegranie zaplanowano na 15 i 22 stycznia (ze względów atmosferycznych kluby mogły umówić się na inny termin). W praktyce 15 stycznia odbyły się tylko trzy spotkania (w Janowie, Cieszynie, Krakowie)[6], w ciągu następnych dni jedno (w Siemianowicach), w efekcie czego większość meczów granych 22 stycznia było dopiero pierwszymi meczami (a nie rewanżami jak planowano)[7].
Grupa słabsza
Mecze rozegrano 2 lutego 1950[8].
- Ogniwo Bytom - Gwardia Bydgoszcz 3:2
- Górnik Mysłowice - Stal Siemianowice 5:0 w.o.
- AZS Poznań - Włókniarz Zgierz 1:8
- Gwardia Kraków - Włókniarz Wałbrzych 6:1
Półfinały
Pierwsze mecze rozegrano 2. a rewanże 5. lutego 1950[9].
Turniej finałowy
Turniej finałowy odbył się na lodowisku Torkat w Katowicach.
24 lutego 1950:
25 lutego 1950:
26 lutego 1950:
Tabela
Mecz o mistrzostwo
Ponieważ dwie pierwsze drużyny zdobyły tyle samo punktów - zarządzono dodatkowy mecz.
27 lutego 1950:
Skład mistrzów
Stanisław Szlendak, E. Kocząb, Mieczysław Kasprzycki, B.Prorok, J.Zieliński, Alfred Preisner, Stefan Csorich, Eugeniusz Lewacki, Marian Jeżak, M.Burda, Szymon Janiczko, Z.Nowak, R.Pociecha, Z.Skotnicki[10]
Przypisy
- ↑ Kalendarz imprez PZHL. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 8, Nr 66 z 19 listopada 1949.
- ↑ Skład i regulamin ligi PZHL. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 6, Nr 52 z 5 listopada 1949.
- ↑ Nowy terminarz ligi PZHL. „Sport”, s. 5, Nr 10 z 29 grudnia 1949.
- ↑ Włókniarz Zgierz faworytem rozgrywek o wejście do ligi PZHL. „Sport”, s. 1,5, Nr 1 z 2 stycznia 1950.
- ↑ Rozgrywki o wejście do ligi hokejowej. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 4, Nr 2 z 2 stycznia 1950.
- ↑ Z 8 meczów w lidze hokejowej odbyły się 3. „Sport”, s. 1, Nr 5 z 16 stycznia 1950.
- ↑ Plon ubiegłej niedzieli. „Sport”, s. 1, Nr 7 z 23 stycznia 1950.
- ↑ KTH, Cracovia, Górnik i Pomorzanin w finale ligi hokejowej. „Sport”, s. 1, Nr 11 z 6 lutego 1950.
- ↑ KTH, Cracovia, Górnik i Pomorzanin w finale ligi hokejowej. „Sport”, s. 1, Nr 11 z 6 lutego 1950.
- ↑ Tych czternastu wywalczyło mistrzowski tytuł. „Sport”, s. 1, Nr 18 z 2 marca 1950.
Bibliografia
