Ukończył studia prawnicze, po czym podjął praktykę adwokacką. W 1980 uzyskał nominację sędziowską, a dziewięć lat później został awansowany na sędziego Sądu Apelacyjnego.
W 1996 objął formalnie najwyższe w państwie stanowisko gubernatora generalnego. Pomimo stawianego osobom pełniącym ten urząd wymogu apolityczności, kilkakrotnie wywoływał kontrowersje, otwarcie wypowiadając się w bieżących sprawach. Na początku swojej kadencji sprzeciwił się pomysłowi ówczesnej minister ds. młodzieży, aby ułatwić młodym ludziom dostęp do antykoncepcji. Z kolei pod koniec swego urzędowania protestował przeciwko likwidacji nowozelandzkich wojsk przeciwlotniczych.
Po odejściu ze stanowiska przyjął zaproszenie władz Kiribati, aby zasiąść w Sądzie Najwyższym tego państwa. W 2004 wyraził swój sprzeciw wobec pomysłów, aby Nowa Zelandia została republiką. W jednym z wywiadów powiedział na ten temat: "Nie naprawiajmy czegoś, co nie jest zepsute".