Menoetius
| Odkrywca
|
William J. Merline, Laird M. Close, N. Siegler, D. Potter, C.R. Chapman, C. Dumas, F. Menard i D.C. Slater
|
| Data odkrycia
|
29 października 2001
|
| Tymczasowe oznaczenie
|
S/2001 (617) 1
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
680 ± 20 km
|
| Mimośród
|
0,02 ± 0,02
|
| Okres obiegu
|
4,283 ± 0,004 d
|
| Własności fizyczne
|
| Średnica równikowa
|
112,6 ± 3,2 km
|
| Masa
|
(1,36±0,11) × 1018 kg
|
| Średnia gęstość
|
0,8? g/cm³
|
| Okres obrotu wokół własnej osi
|
równy okresowi obiegu?
|
| Temperatura powierzchni
|
110 K
|
Menoetius, pełna nazwa (617) Patroclus I Menoetius, oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1 – księżyc planetoidy (617) Patroclus z grupy planetoid trojańskich Jowisza. Nazwa składnika pochodzi od Menojtiosa (Menoetiusa), syna Aktora i ojca Patroklosa w mitologii greckiej.
Ze względu na niewiele mniejsze rozmiary od głównego składnika, należy raczej mówić o tym układzie planetoida podwójna. Menoetius ma ok. 112 km średnicy (Patroclus zaś ok. 122 km). Odległość między tymi ciałami wynosi 680+/-20 km. Ciała te obiegają wspólny środek masy w czasie 4,3 dnia.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
