W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, spożywczy, odzieżowy, dziewiarski oraz materiałów budowlanych[1].
Nazwę „Melitopol” nadano statkowi oddanemu do eksploatacji przez Stocznię Gdynia w 1952 roku[3]. Była to pierwsza z serii jednostek jednakowej konstrukcji zbudowanych w stoczni dla ZSRR[4].
W pobliżu miasta znajduje się pomnik przyrody Kamienny Grób.
Religia
W 2006 r. posługę duszpasterską wśród tutejszych katolików rozpoczęli księża michalici, którzy przybyli z Polski. W 2018 r. został poświęcony zbudowany tu przez nich kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i św. Michała Archanioła[5]. Kościół ten został przekazany diecezji charkowsko-zaporoskiej[6].
Przed II wojną światową w Melitopolu mieszkało około 6 tys. Żydów. W październiku 1941 roku, po zajęciu miasta przez wojska niemieckie, blisko 2 tys. Żydów zostało zamordowanych przez funkcjonariuszy Sonderkommando 10a w masowej egzekucji w pobliżu mostu nad Mołoczną[7].
26 lutego 2022 r. wojska rosyjskie wkroczyły do Melitopola i całkowicie zajęły obszar miasta do 1 marca 2022 r.[8].
W kwietniu 2022 r. wojsko i przedstawiciele administracji okupacyjnej wykradli z Muzeum Historii Regionalnej w Melitopolu wartościowe eksponaty historyczne i kulturowe. Wśród skradzionego mienia była kolekcja złota scytyjskiego[9].
Od początku wojny w mieście i jego okolicach działa ruch partyzancki, który rekrutuje się z miejscowej ludności. Partyzanci zajmują się atakowaniem rosyjskiej logistyki oraz likwidacją kolaborantów i rosyjskich oficerów. Aktywnie współpracują z ukraińskim wywiadem[10].
30 września 2022, na mocy nielegalnego referendum, miasto wraz z terytorium obwodu zaporoskiego i trzech innych obwodów ukraińskich, zostało jednostronnie włączone do Federacji Rosyjskiej poprzez aneksję[11]. Dla FR tymczasowa stolica nielegalnie przyłączonego obwodu zaporoskiego.
↑Yitzhak Arad: The Holocaust in the Soviet Union. Lincoln i Jerusalem: University of Nebraska Press i Yad Vashem, 2009, s. 195. ISBN 978-0-8032-4519-8. (ang.).
