Mario Marefoschi Compagnoni (ur. 10 września 1714 w Maceracie, zm. 23 grudnia 1780 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 10 września 1714 roku w Maceracie, jako syn Gianfrancesca Compagnoni Masucciego i Marii Giulii Marefoschi[1]. W 1740 roku objął prałaturę Maferoschi i włączył sobie jej nazwę jako człon nazwiska[1]. Został referendarzem, elektorem, a ostatecznie dziekanem Najwyższego Trybunału Apostolskiej[1]. Przyjął święcenia kapłańskie, a gdy na konsystorzu w 1766 roku nie został podniesiony do godności kardynalskiej, mieszkańcy Rzymu, wyrazili swoje głębokie rozczarowanie promocją Benedetta Veteraniego, zamiast Marefoschiego[1]. 29 stycznia 1770 Compagnoni został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 10 września tego samego roku i nadano mu kościół tytularny S. Augustini[2]. Rok później został prefektem Kongregacji ds. Obrzędów i archiprezbiterem bazyliki laterańskiej[2]. W 1773 roku został członkiem komisji mającej egzekwować kasatę zakonu jezuitów[1]. Był znany ze skłonności filojansenistycznych i przyjaźni z czołowym jansenistą Pietro Tamburinim, wykładowcą Uniwersytetu Pawijskiego[1]. Zmarł 23 grudnia 1780 roku w Rzymie[1].
Przypisy
