Data i miejsce urodzenia
16 listopada 1952 Hectors River
Wzrost
165 cm
Dorobek medalowy
Marilyn Fay Neufville (ur. 16 listopada 1952 w Hectors River , w Portland na Jamajce [1] [2] ) – brytyjska i jamajska lekkoatletka , sprinterka , w latach 1970–1974 rekordzistka świata w biegu na 400 metrów.
Urodziła się na Jamajce, ale w wieku 8 lat wyjechała do Wielkiej Brytanii i zamieszkała w Londynie . Tam zaczęła uprawiać lekką atletykę. Początkowo startowała w krótkich biegach sprinterskich, w których zdobywała mistrzostwa Wielkiej Brytanii w kategoriach juniorskich[3] .
Później skoncentrowała się na biegu na 400 metrów . Zwyciężyła w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu, wyprzedzając Christel Frese z RFN i Colette Besson z Francji[4] . Ustanowiła wówczas najlepszy halowy wynik na świecie (oficjalnych halowych rekordów świata wówczas nie uznawano) 53,01 s, rekord ten został poprawiony dopiero w 1974 przez Nadieżdę Iljinę ze Związku Radzieckiego[5] [6] .
Przed Igrzyskami Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1970 w Edynburgu zdecydowała, że będzie na nich reprezentować nie Anglię, lecz Jamajkę. Zdobyła na tych igrzyskach złoty medal w biegu na 400 metrów i ustanowiła rekord świata rezultatem 51,0 s[7] . Rekord ten został wyrównany w 1972 przez Monikę Zehrt z NRD w 1972, a poprawiony przez Irenę Szewińską w 1974[8] . Na tych samych igrzyskach Neufville zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów [9] .
Zwyciężyła w biegu na 400 metrów oraz zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1971 w Kingston [3] [10] . Zdobyła złoty medal w biegu na 400 metrów i brązowy w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Beverly Franklin , Ruth Williams , Yvonne Saunders i Neufville) na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali [1] [11] [12] . Sztafeta Jamajki ustanowiła wówczas rekord kraju czasem 3:34,1[13] .
Późniejsza kariera Neufville była naznaczona przez kontuzje. Kontuzja uniemożliwiła jej występ na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium [1] . Na Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1974 w Christchurch zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów[9] . Wystąpiła w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu , ale po zakwalifikowaniu się do ćwierćfinału nie wystartowała w nim wskutek kontuzji[1] .
Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA ) w biegu na 400 metrów w 1970 oraz wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1969[14] , a także halową mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1970 i wicemistrzynią na tym dystansie w 1971[15] .
Przypisy
↑ a b c d Marilyn Neufville [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang. ) .
↑ Marilyn Neufville [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ a b Jonathan J. Musere Jonathan J. , Marilyn Fay Neufville: World Records, Controversy, Injuries in the Young Jamaican Athlete’s Athletic Life [online], jonathanmuserearticles.fandom.com [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics , s. 417 [dostęp 2019-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang. ) .
↑ World Indoor Records 400m Women [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle . Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 120. ISBN 2-9095528-06-5 . (fr. • ang. ) .
↑ Commonwealth Games Medallists – Athletics (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF , s. 261 [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ a b Marilyn Fay Neufville [online], commonwealthgames.com [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ Central American and Caribbean Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ VI Pan American Game, Cali 1971, Women, Track [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012 . Zamość: 2013, s. 372. ISBN 978-83-62033-30-0 . (ang. ) .
↑ AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang. ) .
↑ W 1966 zawodniczki rywalizowały na dystansie 440 jardów.