Marek Tabin (ur. 25 kwietnia 1940) – polski socjolog, działacz opozycji w PRL, dziennikarz.
Życiorys
Studiował fizykę, a następnie socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 70. obronił pracę doktorską. W styczniu 1976 roku podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[1]. W 1978 został członkiem założycielem Towarzystwa Kursów Naukowych. Należał do NSZZ „Solidarność”, W lutym 1981 był jednym z założycieli wydawnictwa Krąg. Internowany w stanie wojennym (od 13 grudnia do 22 grudnia 1981 w Białołęce, od 22 grudnia 1981 do 12 marca 1982 w Jaworzu). Od września 1983 przebywał na emigracji we Francji. W 1985 został redaktorem naczelnym "Biuletynu Informacyjnego" (franc. "Bulletin d'Information du Comité Solidarité à Paris") - organu paryskiego Komitetu Koordynacyjnego NSZZ „Solidarność”. W latach 1988–1994 był pracownikiem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Następnie powrócił do Polski, pracował na Uniwersytecie Warszawskim, kolejno w Instytucie Socjologii i Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych.
W 2009 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 2010, nr 29, poz. 390)
Jego ojcem był Stanisław Tabin (1906-1997), profesor nauk rolniczych.
Bibliografia
- Ryszard Terlecki, Uniwersytet Latający i Towarzystwo Kursów Naukowych. 1977–1981, wyd. Instytut Europejskich Studiów Społecznych, Kraków-Rzeszów 2000
- Solidarność, Zachód i Węże. Służba Bezpieczeństwa wobec emigracyjnych struktur Solidarności 1981-1989, wstęp, wybór i opracowanie Patryk Pleskot, wyd. IPN, Warszawa 2011
Przypisy
- ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
