Marcus Claudius Marcellus – polityk rzymski żyjący na przełomie III i II wieku p.n.e. Syn Marka Klaudiusza Marcellusa, pięciokrotnego konsula rzymskiego.
W 208 p.n.e. służył jako trybun wojskowy i wziął udział w bitwie z oddziałami Hannibala pod Wenuzjum, podczas której jego ojciec, pełniący wówczas urząd konsula, zginął, a młodszy Marcellus odniósł w niej rany[1][2]. W 204 p.n.e. pełnił urząd trybuna ludowego[3], a w 200 p.n.e. urząd edyla kurulnego[4]. W 198 p.n.e. był pretorem[5].
W 196 p.n.e. został wybranym konsulem, drugim konsulem na ten rok był Lucjusz Furiusz Purpurion. Marcellus, podczas piastowania tego urzędu, brał udział w działaniach wojennych przeciwko Galom, w których odniósł zwycięstwo[6]. W 189 p.n.e. został wybrany na urząd cenzora[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 27, 26.
- ↑ Plutarch, Marcellus, 29.
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 29, 20.
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 31, 50.
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 32, 7.
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 33, 36.
- ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 37, 57.
Bibliografia
- MałgorzataM. Łuszczewska MałgorzataM., Marcellus 2., [w:] RyszardR. Kulesza (red.), Słownik kultury antycznej, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 316, ISBN 978-83-235-0942-4 .
