Malwina Meyerson (ur. 3 marca 1839, zm. 13 stycznia 1921) – polska pisarka żydowskiego pochodzenia. Jedna z pierwszych powieściopisarek żydowskich piszących w języku polskim. Jej literatura jest ściśle związana z Haskalą, ruchem oświeceniowym mającym na celu propagowanie idei emancypacji i uzyskania pełni praw obywatelskich przez Żydów.
Życiorys
Malwina (Małka) Meyerson (Meyersohn) pochodziła z rodu Horowiców. Jej rodzicami byli Ezryel Horowicz i Frymeta z Jakubów[1]. Była matką filozofa Emila Majersona oraz pisarki Franciszki Arnsztajnowej[1]. Pochowano ją na żydowskim cmentarzu w Lublinie. Na jej nagrobku wyryto napis „Ciemne swoje rzesze wiodła ku światłości”[2].
Twórczość
Strona tytułowa książki ,,Dawid : obrazek z życia Żydów tegoczesnych" Malwiny Meyerson.
Malwina Meyerson zadebiutowała w 1868 roku powieścią pt. Dawid - obrazek z życia Żydów tegoczesnych. Jej drugą i ostatnią książką był utwór Z ciasnej sfery z 1878 roku. Powieść ukazała się w „Kurierze Lubelskim” i w warszawskim tygodniku „Izraelita”[2].
