Liściak – narzędzie krzemienne wykonywane na wiórach bądź rzadziej na odłupkach[1]. Są charakterystyczne dla kultur górnego i schyłkowego paleolitu[1]. Liściaki to specjalnie przygotowane drobne wiórki krzemienne służące jako groty strzał. Były one charakterystyczne dla tzw. kultur liściakowych lub inaczej z ostrzami trzoneczkowatymi[potrzebny przypis].
Liściakami dawniej zwano wszystkie ostrza trzoneczkowate, jednak obecnie przyjmuje się, że jest to ich specyficzna odmiana ze słabo wyodrębnionym trzonkiem[potrzebny przypis].
Typologia liściaków
Ginter i Kozłowski zaproponowali następujący podział liściaków[1]:
dwukątowe – smukłe, podłużne, o trzonkach niewyodrębniających się
typu Wojnowo
gwoździowate – o trzonkach wyodrębniających się w charakterystyczny kolec (trzpień)
o trzonkach retuszowanych u dołu (charakterystyczne dla kultury świderskiej)
