Linów-Kolonia

Linów-Kolonia

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Zawichost
Liczba ludności (2020)	231[2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-630[3]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0811632[4]
Położenie na mapie gminy Zawichost Linów-Kolonia
Położenie na mapie Polski Linów-Kolonia
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Linów-Kolonia
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Linów-Kolonia
50°51′32″N 21°46′42″E[1]

Linów-Kolonia – wieś sołecka^[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Zawichost^[6][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Linów-Kolonia^[4]^[6]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0811649	Borki	część wsi
0811655	Okręglica	część wsi
0811661	Pasy	część wsi
0811684	Wylesienie	część wsi

Historia

Linów Stary i Nowy - tak opisano w XIX wieku dwie wsie nad rzeką Wisłą w powiecie opatowskim, gminie Lasocin, parafii Trójca^[7]. Położone na krawędzi wyniosłego brzegu doliny Wisły odległe od Opatowa 31 wiorst. Posiada młyn wodny i fabrykę znanych w kraju całym pługów, wyrabianych według pomysłu właściciela Lisowa Romana Cichowskiego. W 1827 r. było tu 79 domów, 451 mieszkańców obecnie jest gruntu dworskiego 2400 mórg włość. 232 mórg domów drew. 51, mur. 2, mieszkańców 477.
Opis fabryki R. Cichowskiego przez J. K. Gregorowicza w „Kłosach t.,15.^[7]

W XV wieku Linów należał do parafii w pobliskim Zawichoście i był dziedzictwem Jana Linowskiego herbu Rawa.
Istniała również w pobliżu Linowska Wola, zwana obecnie Linów Nowy (Długosz L.B. t.I s.196 i t.II s.494).

Według Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, dobra Linów składały się z folwarków: Linów Górny, Linów Dolny i Góry. Rozległość wynosi mórg 2609 folwark Linów Górny: grunta orne i ogr. mórg 398, łąk mórg 42, lasu mórg 628, nieużytki i place mórg 31, razem mórg 1094, budynków murowanych 1, z drzewa 18

Folwark Linów Dolny: grunta orne i ogrodów mórg 458, łąk mórg 157, pastwisk mórg 196, wody mórg 6, lasu mórg 145, nieużytki i place mórg 74, razem mórg 1036 budynków murowanych 2, z drzewa 12.

Folwark Góry: grunta orne i ogr. mórg 193, lasu mórg 279, nieużytki i place mórg 7, budynków z drzewa 7 płodozmian po folwarkach zaprowadzony 7. 8. i 14. Wieś Linów osad 40, z gruntem mórg 202.^[7]

Zobacz też

• Linów

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 68356
2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 23 [dostęp 2022-09-17]
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 653 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
5. Jednostki pomocnicze gminy Zawichost. Urząd Gminy Zawichost. [dostęp 2015-04-18].
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. brak numeru strony
7. Linów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 242 .