Wytwórnia została utworzona w Piotrogrodzie w 1918 roku na bazie dwóch znacjonalizowanych wytwórni filmowych – Ominium Film i Neptun pod nazwą Piotrogradskij Kinokomitiet Sojuza Siewiernych Komun. Później jej nazwa była zmieniana aż osiem razy, by w końcu w 1934 roku stać się Leningradzką Fabryką „Lienfilm”[1].
W okresie II wojny światowej i blokady Leningradu wytwórnia została ewakuowana do Ałmaty i Samarkandy. Jednocześnie do 1944 nosiła nazwę Centralnaja Obiedinionnaja Kinostudija. Wielu jej operatorów pojechało na front kręcić kroniki wojenne, 359 z nich zginęło[2].
Logo wytwórni to pomnik Piotra I (słynny „Miedziany Jeździec”), podświetlany dwoma krzyżującymi się smugami reflektorów. Zostało ono opracowane przez artystkę Mariję Bołogowską i operatora filmowego Edgara Sztyrckobera i pojawia się przed wszystkimi filmami studia od 1966 roku do dnia dzisiejszego. W 2015 roku logo przeszło wizualny lifting. Poza powszechnym skojarzeniem z wytwórnią, jest ono obecnie uważane również za jeden z symboli Petersburga[3].
W czasach ZSRR Lenifilm był drugą po Mosfilmie radziecką wytwórnią filmową. W sumie wytwórnia wyprodukowała ok. 1500 filmów pełnometrażowych[4].
Od 2004 Lenfilm jest w pełni prywatnym przedsiębiorstwem (OAO) należącym do kilku osób prywatnych i prywatnych studiów filmowych[5].
1986 – Listy martwego człowieka (nagroda Francuskiej Federacji Kinowej w Cannes w 1987, grand-prix na festiwalu w Mannheim w 1986, nagroda za reżyserię na MFF w Madrycie w 1987)
↑Кино. Энциклопедический словарь. С. И. Юткевич (red. nacz.); Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд i inni (red.). Москва: Советская энциклопедия, 1987, s. 234. (ros.).