Z wykształcenia nauczycielka, nie podjęła jednak pracy w tym zawodzie[3]. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach socjaldemokratów, została działaczką SSU, organizacji młodzieżowej tej partii. Kierowała nią w regionie Kalmar (1996–1999), następnie do 2002 stała na czele krajowych struktur SSU[4].
Była radną i członkinią zarządu gminy Kalmar[1]. W 2002 premier Göran Persson mianował ją na zastępcę przedstawiciela szwedzkiego rządu w Konwencie Europejskim[4]. W październiku tego samego roku weszła w skład jego gabinetu jako minister w resorcie edukacji, odpowiadając za przedszkola i edukację dorosłych[5]. Stanowisko to zajmowała do października 2006.
W wyborach w 2006, 2010, 2014, 2018 i 2022 uzyskiwała mandat deputowanej do szwedzkiego parlamentu[6][7][8].
W marcu 2018 dołączyła do gabinetu Stefana Löfvena jako minister do spraw dzieci, osób starszych i równości płci[9]. W styczniu 2019 w drugim rządzie dotychczasowego premiera została natomiast ministrem spraw społecznych[10]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w lipcu 2021 jego trzecim gabinecie[11] oraz w powołanym w listopadzie 2021 rządzie Magdaleny Andersson[12]. Ustąpiła z tego stanowiska 6 października 2022 (wkrótce przed powołaniem nowego gabinetu) w związku z powołaniem na przewodniczącą frakcji poselskiej socjaldemokratów[13].