Uczęszczał do rumuńskojęzycznej szkoły w Bitoli[2]. W latach 1916–1919 uczył się we francuskim liceum w Atenach[1]. W 1919 roku zapadł na zdrowiu i dzięki pomocy finansowej Sophii Schliemann mógł się leczyć w jednym z sanatoriówgreckich. Został z niego usunięty po tym, jak został przyłapany in flagranti z pielęgniarką.
Dzięki uzyskanemu w 1924 stypendium od rządu albańskiego, Poradeci ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Bukareszcie, a także studia filologiczne na uniwersytecie w Grazu[2]. W tym czasie uczęszczał na wykłady Norberta Jokla. W maju 1933 roku obronił pracę doktorską poświęconą postaci Mihaia Eminescu[1]. W tym samym roku opublikował pierwszy tom poezji - Vallja e yjve[2]. Powrócił do Albanii w 1934 roku, gdzie podjął pracę nauczyciela rysunku w gimnazjum w Tiranie. W tym czasie wydał swój pierwszy tomik wierszy. W okresie rządów Envera Hodży uniemożliwiono mu publikowanie utworów. Aby zarobić na życie pracował w wydawnictwie Naim Frashëri jak tłumacz, zajmował się także pracą naukową[1].
W życiu prywatnym był żonaty (żona Nefija zmarła w 1983), miał dwie córki.
Pomnik Poradeciego w Pogradcu
W 1999 został pośmiertnie odznaczony orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu). 27 grudnia 2006 w centrum Pogradeca stanął trzymetrowy pomnik Poradeciego, dłuta Mumtaza Dhramiego. Imię Poradeciego noszą ulice w Tiranie i w Prisztinie, a także szkoła w Tiranie.
Opublikowane tomy poezji
1933: Vallja e yjve (Bal gwiazd)
1937: Ylli i zemres (Gwiazda serca)
2001: Dora jote ledhatarja: 33 lirika
2003: Gjeniu i anijes: poezi
2005: Përse të dua: poezi dashurie
Przypisy
↑ abcdRobert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 384. ISBN 978-1-78076-431-3.
.jpg)
.svg){kind=small}
