Krzemień pasiasty – ozdobna odmiana krzemienia odznaczająca się koncentrycznym, mniej lub bardziej regularnym ułożeniem ciemnych i jasnych smug lub warstewek, często tworzących bardzo atrakcyjny wzór.
Opis
W Polsce występuje w postaci konkrecji (do 2 m) lub warstw w obrębie skał górnojurajskich (oksford, kimeryd), głównie w rejonie Krzemionek Opatowskich (wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[1]) oraz w północno-wschodnim obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich[2]. Rzadziej spotykany jest w skałach górnojurajskich pozostałych części obrzeża Gór Świętokrzyskich[2]. Występuje też we wtórnych złożach, przyniesiony tam przez lądolód[2]. Głównym składnikiem polskiego krzemienia pasiastego jest krzemionka (95%), a w jej obrębie dominuje kwarc, natomiast chalcedon występuje podrzędnie[2]. Pasiastość wynika ze zmiennej ilości mikroporów, partie jaśniejsze mają ich dużo, a ciemniejsze - mniej[2]. Geneza polskich krzemieni pasiastych nie jest do końca wyjaśniona, sądzi się jednak, że powstały one w osadach dna morskiego w czasie sedymentacji lub tuż po niej, a źródłem krzemionki mogły być roztwory hydrotermalne[2].
↑ abcdefPaweł Król, Zdzisław Migaszewski. Rodzaje, występowanie i geneza krzemieni. Zarys Problematyki. Historia krzemienia. Muzeum Narodowe w Kielcach, 2009
↑O kamieniu. krzemien-sandomierz.pl. [dostęp 2017-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-11)].
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!