Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach – cykl liryczny Jana Kasprowicza, składający się z czterech sonetów[1]. Utwory te są napisane dziewięciozgłoskowcem[2][3]. Rymują się kolejno abba baab ccd eed, abba abba ccd eed, abba abba ccd eed i abba abba ccd eed.
W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska, Gdzie pawiookie drzemią stawy, Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy Na plamy szarych złomów ciska.
U stóp mu bujne rosną trawy, Bokiem się piętrzy turnia śliska, Kosodrzewiny wężowiska Poobszywały głaźne ławy...
Samotny, senny, zadumany, Skronie do zimnej tuli ściany, Jakby się lękał tchnienia burzy.
Cisza... O liście wiatr nie trąca, A tylko limba próchniejąca Spoczywa obok krzaku róży.