Kramy Bogate – zabudowania handlowe niegdyś przylegające od wschodu do krakowskich sukiennic od strony pomnika Adama Mickiewicza. Były to murowane, podpiwniczone pomieszczenia o wymiarach 5 x 2,5 metra. W kramach tych handlowano różnymi towarami luksusowymi. Swoją funkcjonalnością zastąpiły zbudowane w XIII w. Kramy Bolesławowe.
Historia
Kramy Bogate zostały prawdopodobnie dane miastu przez króla Kazimierza Wielkiego w roku 1358. Wspominane w źródłach w roku 1441 jako „Reychen Cromen” oraz ponownie wspomniane w 1542 roku. Pierwotnie mógł to być budynek drewniany, którego lokalizacja niekoniecznie musiała pokrywać się z położeniem późniejszego obiektu murowanego. Pod koniec XVIII wieku był to parterowy budynek murowany z wysokim spadzistym dachem, ciągnący się wzdłuż wschodniej ściany Sukiennic, równej z nimi długości. Wewnątrz znajdowały się 64 kramy uszeregowane w dwóch rzędach. Sprzedawano tam m.in. drogie materie jedwabne, bławaty, złotogłowy, srebrnogłowy i pasy kontuszowe[1].
Kramy Bogate zostały wyburzone w latach 1873–79 przy okazji gruntownej przebudowy Sukiennic. Przed zburzeniem władze miasta wykupiły wszystkie kramy od właścicieli. Przestrzeń po ich wyburzeniu została zagospodarowana na późniejsze podcienia. Pozostałości po fundamentach Kramów Bogatych zostały wyeksponowane w podziemiach rynku.
Bibliografia
O Sukiennicach Krakowskich, "Tydzień", R. VII, Nr 39, 16 września 1879, s. 2-4.
T. Wojtaszek, Historia uzdrowisk krakowskich [w:] "Krakowskie Studia Małopolskie" Kraków 2002 [za:] Portal "Woda dla Zdrowia" (dostęp: 2011-02-28)
J. Nowicka, Wiewiórki zamiast gołębi: Podziemia rynku głównego w Krakowie, "Rzeczpospolita", 23 września 2010
W. Komorowski, A. Sudacka: Rynek Główny w Krakowie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008. ISBN 978-83-04-04992-5. Brak numerów stron w książce