Przez Kotowo przepływają następuące cieki wodne: Strumień Junikowski (tworząc w zasadzie granicę północną Kotowa), Plewianka i Kotówka.
Struktura i historia
Kotowo jest dzielnicą mieszkaniową z silnymi tradycjami cegielnianymi i rolniczymi. Znajdują się tutaj domy jedno- i wielorodzinne z różnych okresów XX w., w tym dawne gospodarstwa rolne oraz niewielki areał pól uprawnych (ustępujący pod presją biznesu i usług).
Przemysłowa historia Kotowa wiąże się przede wszystkim z przemysłem cegielnianym. Na terenie tej części miasta istniała grupa cegielni, w tym jedne z ostatnich, które działały w granicach Poznania. Szczegóły historii cegielnianej tych rejonów opisano w haśle: Rudnicze (Poznań). Na terenie Kotowa znajduje się zespół glinianek, zwanych potocznie Szachtami, np. Staw Rozlany. Wszystkie cegielnie powstały w czasie wielkiego boomu budowlanego, jaki miał miejsce w Poznaniu na przełomie XIX i XX w., a związany był ze zlikwidowaniem niektórych obwarowań Twierdzy Poznań. Potem produkowały materiały budowlane na potrzeby miasta do lat 90. XX w., kiedy to zlikwidowano ostatnie z zakładów.
Przez Kotowo przebiegają trasy 7 linii autobusowych. Trasy linii: 610 (Dębiec-Górczyn), 616 (Górczyn-Luboń/Żabikowo), 702 (Górczyn-Komorniki/Os. Zielone Wzgórze) oraz 703 (Górczyn-Konarzewo/Pętla) przebiegają bezpośrednio przez Kotowo. Natomiast linie 180 (Górczyn-Sycowska Centrum Handlowe), 704 (Komorniki/Kolumba-Górczyn) oraz 710 (Górczyn-Plewiska/Kościół) zatrzymują się w bliskiej okolicy Kotowa.
Toponimia
Nazwy ulic zlokalizowanych na terenie Kotowa mają wyjątkowo niejednorodny charakter, jak na praktykę enklawiczną, przyjętą w Poznaniu. Ogólnie można tu wyróżnić kilka małych grup toponimicznych:
od nazw związanych z produkcją cegielni – np. Glinianki, Stara Cegielnia,
od nazw związanych z kulturą wiejską i sielankową – np. Gruntowa, Uradzka, Sąsiedzka, Rojna, Ruczajowa,