Konkurencja (gospodarka)

Produkty przedsiębiorstw konkurujących ze sobą na rynku napojów

Konkurencja (łac. concurrentia – współzawodnictwo) – mechanizm, za pomocą którego uczestnicy rynku dążą do realizacji swych interesów, poprzez przedstawianie ofert korzystniejszych od innych, np. ze względu na cenę, jakość, warunki dostawy i inne cechy wpływające na decyzję o dokonaniu transakcji[1].

Przykładowo producenci i sprzedawcy konkurują o kupujących, konsumenci konkurują o dobra, przedsiębiorcy o czynniki wytwórcze, pracownicy o miejsca pracy.

Funkcja regulacyjna

Konkurencja jest mechanizmem regulującym funkcjonowanie gospodarki kapitalistycznej na trzy sposoby:

  • Po pierwsze konkurencja reguluje wymianę dóbr. Dostawcy i nabywcy na rynkach dóbr, konkurując między sobą, dochodzą do porozumienia co do wysokości cen i wielkości transakcji w procesie wymiany. Tym sposobem konkurencja prowadzi gospodarkę do osiągnięcia stanu równowagi, gdyż wielkość popytu równa się wielkości podaży na poszczególnych rynkach, czyli rynki zostają oczyszczone.
  • Po drugie, konkurencja reguluje alokację czynników produkcyjnych. Dzięki niej dostawcy i nabywcy na wszystkich rynkach czynników wytwórczych, konkurując między sobą, określają, jakie czynniki i w jakich ilościach zostaną wykorzystane do produkcji poszczególnych dóbr. Tak więc w gospodarce następuje efektywne wykorzystanie wszystkich zasobów czynników wytwórczych.
  • Po trzecie, konkurencja reguluje dystrybucję dochodów będących rezultatem funkcjonowania gospodarki. Dzięki procesowi wymiany dóbr i alokacji czynników zostają określone dochody jednostek uczestniczących w procesie gospodarowania odpowiednio do wartości wytworzonej przez nie dla społeczeństwa.

Cechy charakterystyczne

Zakres i siła, a więc skuteczność mechanizmu konkurencji zależy przede wszystkim od możliwości wejścia na rynek. Tę swobodę wejścia determinują bariery wejścia.

Ze względu na liczbę przedsiębiorstw na rynku, czyli ich siłę rynkową, wyróżnia się następujące rodzaje konkurencji: konkurencja doskonała, konkurencja niedoskonała, czyli monopolistyczna i oligopolistyczna, a także monopol. W tabeli przedstawiono te cztery rodzaje konkurencji ze względu na ich najważniejsze cechy.

Zestawienie cech charakterystycznych poszczególnych struktur rynkowych
Cecha charakterystyczna Konkurencja doskonała Konkurencja monopolistyczna Oligopol Monopol
Liczba przedsiębiorstw na rynku Wiele Dużo Kilka Jedno
Rodzaj produktu Identyczny Zróżnicowany Identyczny lub zróżnicowany Brak bliskich substytutów
Bariery wejścia Żadne Pewne Poważne Niemożność wejścia
Kontrola cen Żadna Pewna Znaczna Znaczna
Współczynnik koncentracji 0% Niski Wysoki 100%

Najczęściej spotykaną formą rynku jest konkurencja monopolistyczna[2].

Przypisy

  1. ↑ konkurencja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-10].
  2. ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 63. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia

  • Janusz Beksiak, Ekonomia, kurs podstawowy, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2007
  • Bogusław Czarny, Podstawy ekonomii, PWE, Warszawa 2010
  • Ewelina Nojszewska, Podstawy ekonomii, WSiP, Warszawa 2013
  • John Slowman, Podstawy ekonomii, PWE, Warszawa 2001
  • Philip Kotler, Marketing, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2012
  • Michael E. Porter, Strategia konkurencji. Metody analizy sektorów i konkurentów, Wydawnictwo MT Biznes, Warszawa 2010

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!