Koniuszki Siemianowskie (gmina)

Koniuszki Siemianowskie

gmina wiejska
1934–1939[1]
Państwo	Polska
Województwo	lwowskie
Powiat	rudecki
Siedziba	Koniuszki Siemianowskie
Powierzchnia (1934)	81,13 km²
Populacja (1931) • liczba ludności	7502[2]
• gęstość	92,5 os./km²
brak współrzędnych

Koniuszki Siemianowskie – dawna gmina wiejska w powiecie rudeckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy były Koniuszki Siemianowskie.

Historia

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Chłopczyce, Czernichów, Dołobów, Koniuszki Siemianowskie, Michalewice, Nowosiółki Gościnne, Wistowice i Zagórze^[3].

Przed 1939 wójtem gminy był Maciej Bundzylak^[4].

Zniesiona wraz z atakiem ZSRR na Polskę w 1939 roku. Pod okupacją niemiecką (1941–1944) gminy nie reaktywowano, a jej obszar wszedł w skład gminy Kupnowice Nowe (Czernichów, Koniuszki Siemianowskie i Zagórze) oraz nowo utworzonej gminy Rudki (Chłopczyce, Dołobów, Michalewice, Nowosiółki Gościnne i Wistowice)^[5].

Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.

Przypisy

1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 551
4. Poświęcenie Domu Ludowego w Zagórzu obok Rudek. „Wschód”. Nr 88, s. 2, 3, 30 czerwca 1938. 
5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG