W Tikál odkryto w sumie 9 kompleksów bliźniaczych piramid[1], m.in. dwa kompleksy na wschodzie – R i Q – położone między kompleksem H a kompleksem F[1], kompleks N w części zachodniej miasta i kompleks P na północy[2].
W każdym kompleksie znajdują się dwie piramidy wzniesione naprzeciwko siebie na osi wschód-zachód[1]. Każda ma schody z czterech stron, a ich szczyty są płaskie bez innych struktur[1]. Po stronie wschodniej piramidy zachodniej stoją stele i ołtarze[1]. Po stronie północnej pomiędzy piramidami, stała za ogrodzeniem pojedyncza rzeźbiona stela i ołtarz[1]. Po stronie południowej wznosił się podłużny, jednoizbowy gmach z 9 wejściami[1], które reprezentowały wejścia do świata podziemi[2].
Kompleksy bliźniaczych piramid wznoszone były w Tikál w odstępach 20 lat[1]. Ich przeznaczenie nie jest znane[1].
Kompleksy Q i R
Kompleks Q (4E–4[3]) został wzniesiony ok. roku 771[1], by uczcić koniec 20-letniego okresu Kʼatun[2]. W jego północnej części odkryto rzeźbioną stelę 22 i ołtarz 10[1]. Stela ukazuje władcę Chitama, a ołtarz zdobią wizerunki jeńców z rękoma związanymi z tyłu[2].
Kompleks R (4E–3) powstał ok. 790 roku – znaleziono tu stelę 19 i ołtarz 6[3].
Tikal. W: Joyce Kelly: An Archaeological Guide to Northern Central America: Belize, Guatemala, Honduras, and El Salvador. University of Oklahoma Press, 1996. ISBN 978-0-8061-2861-0. (ang.).