Gömör és Kishont
| komitat
|
|
|
|
| Państwo
|
 Węgry
|
| Siedziba
|
Rimaszombat
|
| Data likwidacji
|
1918
|
| Powierzchnia
|
4 279 km²
|
Populacja (1910)
• liczba ludności
|
187 633
|
| • gęstość
|
43,9 os./km²
|
| Plan
|
|
Położenie na mapie Królestwa Węgier
|
|
|
Komitat Gömör és Kishont (węg. Gömör és Kishont vármegye, łac. comitatus Gomoriensis et Kis-Honthensis, pol. komitat Gemer i Małohont) – dawny komitat w środkowej części Królestwa Węgier, w Górnych Węgrzech.
Komitat powstał po raz pierwszy w wyniku reform józefińskich w 1786 z połączenia dotychczasowych komitatów Gömör i Kishont. Od 1790 r. komitaty zostały rozłączone, a ponownie utworzono z nich jeden komitat w 1802 r. Siedzibą władz komitatu był Pelsőc a od 1898 r. Rimaszombat[1].
W okresie przed I wojną światową komitat dzielił się na osiem powiatów i pięć miast.
Po traktacie w Trianon komitat został podzielony pomiędzy Czechosłowację i Węgry. Pozostała przy Węgrzech część została w 1923 r. połączona z pozostałą częścią komitatu Borsod w nowy komitat Borsod, Gömör és Kishont[2].
W wyniku pierwszego arbitrażu wiedeńskiego w 1938 r. południowa część komitatu powróciła do Węgier i komitat został odtworzony. Po drugiej wojnie światowej przywrócono granicę z 1938 r.
Obecnie teren komitatu jest podzielony pomiędzy kraj bańskobystrzycki i koszycki na Słowacji, pozostała przy Węgrzech część po reformie administracyjnej z 1950 r. została przyłączona do nowo powstałego komitatu Borsod-Abaúj-Zemplén.
Bibliografia
Przypisy
.svg)
