Kolumbijska Partia Liberalna (hiszp. Partido Liberal Colombiano) – partia polityczna założona w 1848 r. w Kolumbii. Ze względu na prezentowany przez tę partię program jest ona zaliczana do partii socjaldemokratycznych. Wspólnie z Kolumbijską Partią Konserwatywną rządziła 50 lat. Obecnie przewodniczącym partii jest Cesar Gaviria Trujillo. Obecnie jest najliczniejszym ugrupowaniem w izbie reprezentantów i tworzy rząd współpracujący z lewicowym prezydentem Gustavo Petro.[1]
Okres walk wewnętrznych
Osobny artykuł: La Violencia.W dniu 9 kwietnia 1948 roku na inauguracyjnym posiedzeniu Organizacji Państw Amerykańskich w stolicy kraju, zamordowany został jeden z liderów liberałów, Jorge Eliécer Gaitán. Morderstwo to doprowadziło do wybuchu zamieszek zwanych jako bogotazo. Konserwatywny rząd prezydenta Laureano Gómeza rozpoczął przeciwko liberałom represje które zmieniły się w wojnę domową w której z liberalnymi i komunistycznymi partyzantami starły się milicje konserwatywne[2].
Scena polityczna
Proces demokratyzacji Kolumbii rozpoczął się w 1958 r. po upadku reżimu wojskowego. Wtedy też ukształtowała się scena polityczna, która została zdominowana przez dwie partie polityczne:
Obie te partie stworzyły razem Front Narodowy, który stał się platformą do rozstrzygania konfliktów politycznych. W miejsce dotychczasowego reżimu powstał rządzący Front Narodowy do 1978 roku, który nie dopuszczał do wyborów innych partii oprócz liberałów i konserwatystów[3]. Taki układ doprowadził do zamrożenia sceny politycznej, gdyż partie umawiały się między sobą w zakresie obsadzania stanowisk, prowadzenia wspólnej polityki (kooperacja zamiast rywalizacji). Od połowy lat `70 coraz większe poparcie zaczęły zyskiwać inne partie.
Układ dwupartyjny w Kolumbii charakteryzował się swoistymi cechami, które nie do końca kojarzą się z klasyczną rywalizacją dwupartyjną. Jedna z partii wyraźnie dominowała w polityce kraju (Partia Liberalna) a mniejszej nigdy nie udało się zdystansować rywala (Partia Konserwatywna) jeżeli chodzi o siłę parlamentarną. Jest więc wyraźnie zaznaczona asymetria siły i wpływów. Nie występowała regularna alternacja władzy między partiami a dość częstym przypadkiem było tworzenie przez obie partie gabinetów koalicyjnych. Obie partie są wewnętrznie podzielone i niezdyscyplinowane, co czasem utrudnia pracę prezydenta, który nie był pewny poparcia dla swojej polityki.
W wyborach z 2006 roku Liberałowie chociaż mieli najwięcej miejsc w izbie niższej i zaledwie o 4 i 2 mniej niż wyprzedzające ich partie w Senacie to byli zmuszeni przejść do opozycji wobec prezydenckiej Społecznej Partią Jedności Narodowej, Kolumbijskiej Partii Konserwatywnej i Radykalnej Zmiany. Wybory z roku 2010 tylko powiększyły przewagę sił prezydenckich (najwięcej miejsc w Izbie Reprezentantów – SPJN, drudzy konserwatyści, trzeci liberałowie a w senacie zwycięstwo konserwatystów przed SPJN i liberałami). Obecnie Liberałowie nie wchodzą w skład rządzącej koalicji.
Założenia programowe
- poszanowanie godności ludzkiej i praw osobistych, ekonomicznych i politycznych,
- państwo i gospodarka mają za zadanie służyć wszystkim ludziom, gdyż rozwój gospodarczy jest zasługą wszystkich obywateli,
- racjonalizacja kosztów ponoszonych przez gospodarstwa domowe,
- popieranie rozwoju miast i wsi, industrializacji,
- popieranie rozwoju, nauki, badań, technologii, itd.,
- rozwiązywanie konfliktów, także tych etnicznych poprzez porozumienia,
- wspieranie dążenia osób młodych do uczestnictwa w życiu publicznym i politycznym.
- tolerancja,
Wybór lidera
Narodowy Kongres Partii składający się przedstawicieli partii w regionach desygnuje ze swojego grona 10 członków “elektorów”, którzy wybierają z wcześniej zaproponowanych kandydatów Dyrektora Partii na szczeblu narodowym oraz Przedstawicielstwo partii.
Źródła finansowania
Przynależność do organizacji
Przypisy
Bibliografia
- KatarzynaK. Sobolewska-Myślik KatarzynaK., Partie i systemy partyjne na świecie, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2004, ISBN 83-01-14209-X, OCLC 749208072 . Brak numerów stron w książce
- AndrzejA. Antoszewski AndrzejA., Systemy polityczne współczesnego świata, RyszardR. Herbut, Gdańsk: Arche, 2007, ISBN 83-88445-31-6 . Brak numerów stron w książce
- RyszardR. Herbut RyszardR., Teoria i praktyka funkcjonowania partii politycznych, Wrocław: Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, ISBN 83-229-2246-9, OCLC 830345745 . Brak numerów stron w książce
- Konstanty AdamK.A. Wojtaszczyk Konstanty AdamK.A., Partie polityczne w państwie demokratycznym, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998, ISBN 83-02-07090-4, OCLC 830193452 . Brak numerów stron w książce
- K.A.Wojtaszczyk, Współczesne systemy partyjne,
- Statut Kolumbijskiej Partii Liberalnej,
- Portal e-polityka.pl.
Linki zewnętrzne
Zobacz też
