Kolumbijska Partia Komunistyczna (hiszp. Partido Comunista Colombiano, PCC) – partia polityczna w Kolumbii.
Historia
Partia powstała w 1930 roku[1]. Zajmowała pozycje promoskiewskie[2]. W 1939 roku odnotowała spadek liczby członków. Spowodowane było to negatywnym odbiorem paktu Ribbentrop-Mołotow i zbliżenia ZSRR do III Rzeszy[3]. W 1944 roku zmieniła nazwę na Partia Socjaldemokratyczna. Do pierwotnej nazwy powróciła w 1947 roku[3]. W 1964 roku sformowała zbrojne skrzydło. W 1966 roku komunistyczne oddziały zreorganizowały się, tworząc Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii (FARC)[2]. W kolejnych latach FARC zerwała więzi z Kolumbijską Partią Komunistyczną. Rebelianci utworzyli odrębną Kolumbijską Podziemną Partię Komunistyczną (PCCC)[4]. W 1985 roku członkowie partii uczestniczyli w powołaniu Unii Patriotycznej[5]. W 2005 roku zasiliła szeregi koalicji Alternatywny Biegun Demokratyczny. W 2012 roku została z koalicji usunięta[6]. W 2017 roku podjęła się współpracy z ugrupowaniem Rewolucyjna Alternatywna Siła Ludowa, które wywodzi się z FARC[7].
Przewodniczącym partii jest Jaime Caycedo Turriago[7].
Przypisy
Bibliografia
- pod redakcją June Nash, Juan Corradi, Hobart Spalding: Ideology and Social Change in Latin America. 1977. ISBN 978-0-415-60132-0. Brak numerów stron w książce
- Donald F. Busky: Communism in History and Theory: Asia, Africa, and the Americas. ISBN 978-0-275-97733-7. Brak numerów stron w książce
.svg)
